اینجا بوی تعفن می دهد، نه نظافتی هست و نه نظارتی! + فیلم

جام جم آنلاین - فریدون ملکی |  "کوي 17شهريور" محله ای است در منطقه 18 تهران که جزئی از ناحیه 4 شهرداری به شمار می آید. جایی که همه بچه های جبهه و جنگ و انقلابي ها می دانند کجاست. همان محله ای که تمام کوی و برزن هایش به نام شهدا مزین شده و مقام معظم رهبري شخصا به منزل چند شهيدش تشريف برده اند. در اینجا کوچه اي وجود ندارد که براي نامگذاري آن بين شهدايش رقابت نباشد.
از ويژگي هاي اين محله همين بس که کوچه شهید برادران پاکند با 13 شهید به عنوان تنها کوچه تهران که بیشترین خانواده شهید در آن زندگی می‌کند در آن قرار دارد و شهيد هادي طارمي، از محافظان سردار دلها حاج قاسم سليماني که به همراه ايشان در عراق ترور و به فيض والاي شهادت رسيد هم ساکن اين محله بوده و حالا بلوار 17شهريور به نام اين شهيد بزرگوار مزين شده است.
ولي با تمام اين اوصاف، متاسفانه ماه هاست شهردار منطقه 18 و شهردار ناحیه 4 اصلا سری به این محله نزده اند که حداقل از عملکرد مجموعه تحت امرشان مطلع شوند. شاید هم اصلا فراموش کرده اند محله اي به اين نام در منطقه تحت مديريتشان وجود دارد. چون سال هاست در اینجا نه جدول و سنگفرش پیاده رویی تعمیر شده، نه چاله چوله های کوچه ها آسفالت و بازسازی شده و نه درخت و نهالی در زمین کاشته شده. اینجا حتی درختان هرس نمی شوند و از گل و بوته و شمشادی که آرامش بخش شهروندان باشد هم خبری نیست. هر چند وضع این محله آنقدر خراب است که باید گفت همه اینها پیش کش، زیرا ماه هاست جوی آب ها نظافت نشده اند و بوی لجن کوچه ها را فرا گرفته و شیرابه سطل های بزرگ زباله با بوی آزار دهنده و ایجاد بیماری برای ساکنان، زندگی را بر همه سخت کرده اند. عکس ها و فیلم ها ثابت می کند مسئولان منطقه 18 و ناحیه 4 شهرداری اصلا به خاطر نمی آورند برای آخرین بار چه زمانی به این محله سرکشی کرده اند.

در منطقه 18شهرداري تهران محله اي وجود دارد که به "کوي17 شهريور" شهرت دارد. محله اي پر از کارخانجات بزرگ و پاساژها و مراکز تجاري و بازار آهن تهران. بلوار شهید طارمی بورس لاستیک و فروشگاه های لوازم تراشکاری و ابزار آلات و یراق است. کارخانه های عظیم و مشهور گوشتیران و نوظهور و صد البته لبنیات پاستوریزه پاک که بوی متعفن تولیدات و فاضلابش نفس ساکنان این محله را به شماره انداخته هم در اینجا قرار دارند.
هر چند همه این صنایع و مراکز تجاری می توانند آورده خوبی داشته و سندی بر پولدار بودن این منطقه باشند اما با اين وجود ساکنان اين محله که در بلوار شهيد هادي طارمي(خيابان 17شهريور) و کوچه های خيابان هاي شهيد اصغري و شهيد ميرزايي و شهيد سرحدي ساکن هستند اصلا به حساب نيامده و گويي شهردار منطقه و ناحیه نميداند چنين جايي هم در محدوده مديريت و خدمات رساني شان قرار دارد.

*لجنزارهای روان در کوچه ها

به گفته ساکنان کوي 17شهريور، منطقه 18 به سکوي پرتاب و پيشرفت افرادي تبديل شده که چند صباحي پست و مقامی در منطقه می گیرند و سپس چند پله بالاتر رفته و بدون توضیح در مورد عملکردشان یا بازخواست به خاطر کم کاری ها در سمت جدید به گذران روزگار می پردازند.
همين موضوع کافيست وقتي به سراغ هر یک از مسئولان این منطقه مي روید، بدون گردن گرفتن کمبودها و کاستي ها و مشکلات و معضلات موجود، اين پاسخ را بشنوید که "بنده تازه به اين منطقه آمده ام و مشکلات و معضلات موجود، میراث گذشتگان است. اما برای تغییر و تحول آماده هستم و برنامه هايي دارم!"
برای ورود به کوی 17شهریور چند راه وجود دارد که یکی از آنها خیابان یسلیانی است. مسیری حدود 200 متری که 2هزار دست انداز در آن وجود دارد و تقریبا تمام تاکسی ها برای ورود و خروج از آن استفاده می کنند. با اینکه این خیابان بورس استیل و لوازم جانبی آن است و صدها بار کاسبان و رانندگان درخواست کرده اند آسفالت شود، اما هیچ مسئولی خود را موظف به انجام این کار ندانسته.
پس از ورود به محله و به گواه شهروندان، ماه هاست هيچ کوچه اي نه جارو خورده و نه جوي آبي نظافت شده. گواه اين ادعا همين بس که تقريبا جوي کوچک موجود در همه کوچه ها به لجنزاري پر از زباله و پلاستیک و آشغال تبديل شده که ساکنان هم دیگر جرات تميز کردنشان را ندارد، چون بوي تعفن و لجنش همه محل را به ذله می آورد.
با اينکه چند ماه پيش آقاي علیرضا زاکاني شهردار تهران اعلام کرد همه زباله گردها از تهران جمع آوري خواهند شد، اما در کوي 17 شهريور تقريبا به ازاي هر سطل زباله چند زباله گرد وجود دارد. بعضا آنها پشت سر هم ردیف هستند و تا یکی سر از سطل بیرون می آورد، بعدی وارد سطل می شود.
آنها با پاره کردن کيسه هاي زباله و مخلوط کردن آشغال ها باعث شده اند هر سطل به کثافت خانه کوچکی با بوي بسيار مشمئزکننده تبدیل شود.
هم اکنون ودر فصل گرما این سطل ها به محل تجمع حشرات و حيوانات موزي تبديل شده اند و رفت و آمد موش ها نیز یک موضوع عادی برای ساکنان است. همچنين با ترکيب زباله ها، شيرابه اي در خيابان راه مي افتد که اصلا نمی شود نفس کشید.
پزشکان حاضر در اين محله معتقدند اکثر بيماري هاي بچه ها و بزرگترها به خاطر خشک شدن شيرابه ها و ورود آنها به همراه گرد و غبار به حلق و بدن آنهاست.

*اینجا هیچ نظارتی وجود ندارد

اينجا گويي همه مي دانند کسي براي نظارت و سرکشي و احتمالا بازخواست نه وجود دارد و نه می آید. زيرا وقتي در اواخر سال گذشته چند سطل فلزي زباله که ديگر قابل استفاده نبودند تعويض و سطل هاي نو جايگزين آنها شدند، پيمانکار و کارگران خالي کردن سطل ها، از بي تعهدي و بيخيالي مديران بالادستي الگو گرفته و شبها چنان سطل ها را بعد از خالي کردن به گوشه ای پرتاب مي کنند که در عرض چند ماه، از آنها فقط قراضه هايي بدون چرخ باقی مانده که هرگز در جاي خود قرار ندارند.
شهروندان مي پرسند، مگر شهردار هزينه هاي جمع آوري زباله و نظافت را از آنها نمي گيرد؟ مگر بخشي از پول آنها به عنوان ماليات به جيب شهردار نمي رود؟ مگر قبض هايي که سالانه با عناوین مختلف به درب منزلشان مي رود و آنها براي جريمه نشدن، در اسرع وقت پرداخت مي کنند، براي گرفتن خدمات شهری نيست؟ پس چرا مسئولان حتي يکبار از اين خيابان ها نمي گذرند تا ببيند مجموعه تحت امرشان چه بلايي بر سر مردم اورده اند.
از جارو کردن خیابان ها هم باید به مدل جدیدی که در این منطقه به اجرا در آمده اشاره کرد. هر چند هفته یک کامیون که مسئولیت پاشیدن آب به کناره های خیابان را دارد، اول صبح در خیابان ها حرکت می کند و با فشار آبی که می پاشد همه آشغال ها و کثافات و شیرابه های زباله ها را به پیاده رو می فرستد تا مبادا جایی تمیز مانده باشد! و در این روزهاست که بوی متعفنی کل محل را فرا می گیرد و مردم می گویند ای کاش همین یک خدمت سرسری هم ارایه نمی شد.
ناگفته نماند پيمانکاران براي خالي نبودن عريضه، هر از گاهي شبها اقدام به شستن سطل هاي زباله هم مي کنند. به اين نحو که آبي به درون اين سطل ها مي گيرند و تمام شيرابه ها و کثافات درون آن را در خيابان راه مي اندازند. بعد از هر بار شستشوي سطل ها، تا مدت ها تمام محله بوي متعفن و آزار دهنده اي مي دهد که اين اتفاق و عوارض آن، در حال حاضر و تابستان داغ غيرقابل تحمل شده است.
اگر تا چند سال پيش خيابان هاي اين محله مملو از درخت بود، حالا همه آنها خشک شده و از بین رفته اند و جالب اینکه حتي در روز درختکاري که سالي يکبار است کسی از منطقه یا ناحیه يک نهال نگاشته، چه برسد به گل و بوته و شمشاد!
شهردار منطقه و ناحیه نياز نيست به خيابان ميرداماد يا محله سعادت آباد بروند، کافيست سري به تهرانسر در يک قدمي خود بزنند تا بدانند مي شود با مديريت درست، ساکنان را با خود همراه و محله ای نمونه ايجاد کرد.
سنگ فرش هاي پياده روها سال هاست تعمير نشده اند و کوچه ها روی آسفالت نو به خود ندیده اند. متاسفانه در محله اي که افتخارش تقديم صدها شهيد به انقلاب است، مديراني بر مسند کار نشسته اند که زحمت يکبار بازديد از محدوده تحت مديريتشان را به خود نمي دهند و حتي نمي خواهند به عملکرد و خروجي پيمانکارانشان نظارت داشته باشند.
اي کاش نه براي مردم که براي خدا و دفاع از بيت المال، حداقل کم کاری ها از صدر مديريت تا ذيل مورد بررسی قرار می گرفت و مدیران و مسئولان و حتی نیروهای خدماتی بی تعهد، بازخواست مي شدند.
با توجه به عکس ها و فيلم هاي موجود، به راحتی می توان اوضاع وخیم کوچه ها و خیابان های کوی 17 شهریور را به نظاره نشست و از این همه بی توجهی به عرش خدا شکایت کرد.
اینجا دیدن مسئولان، سخت ترین کار ممکن است و تلفن های ناحیه 4 شهرداری را اصلا کسی جواب نمی دهد. به همین خاطر ساکنان کوی 17 شهریور در منطقه 18 از جناب آقای علیرضا زاکانی شهردار محترم تهران ملتسمانه دعوت می کنند تا یکبار بدون اطلاع قبلی به این محل بیاید و از کوچه ها و خیابان ها بازدید کرده و صدای مردم را بشنود.
مردمانی که در دوره انتخابات تک تک حرف های ایشان را شنیدند و دلخوش بودند که مدیری انقلابی قرار است برای شهر و امکانات مورد نیازشان تصمیم بگیرد. حالا نکند برخی کم کاری ها و بی تعهدی های رده های مدیران میانی و نیروهای رده های پایین تر موجب خدشه دارشدن برنامه ها و اقدامات بالاتر شود.