صداقت در روایت تاریخ

او نقش علاءالدین را در «آتش در گلستان» بازی کرد که مورد توجه هم قرار گرفت. با او درباره حضورش در این مجموعه که روی آنتن شبکه پنج است و همچنین بازی‌اش در سریال «طلاق» گفت‌و‌گویی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

گویا در مجموعه «طلاق» و همکاری با آقای ابوالقاسم طالبی حضور متفاوتی داشتید که قرار است به‌زودی روی آنتن برود. درباره نقشی که بازی کرده‌اید و ویژگی‌های آن توضیح می‌دهید؟

من در این سریال نقش یک قاضی را بازی می‌کنم که به پرونده‌های مفاسد اقتصادی رسیدگی می‌کند و برای نخستین‌بار بود که در یک سریال چنین نقشی به من محول شده بود. از طرفی مواجهه با این نقش به توضیحات شفاهی که با کارگردان درباره این نقش داشتم، مربوط می‌شود. البته فیلمنامه آماده بود اما آقای طالبی فیلمنامه را به شکل کامل در اختیار عوامل و بازیگران قرار نمی‌دهند. به همین دلیل طی گفت‌وگوهایی که با هم داشتیم و توضیحاتی که درباره این نقش داد، متوجه شدم ویژگی خاصی دارد که دوست داشتم بازی کنم که هنگام پخش خودتان متوجه خواهید شد. به‌نظرم شیوه کار ایشان متفاوت و جالب و البته سخت بود. درست مثل زندگی، فیلمنامه این کار هر لحظه آدم را غافلگیر می‌کرد.

«علاء‌الدین» در سریال «آتش در گلستان» هم از آن دست نقش‌هایی بود که هر بازیگری را می‌تواند قلقلک بدهد و او را مشتاق به بازی کند. آیا این نقش با ویژگی‌هایی که داشت شما را ترغیب به بازی در این سریال کرد یا کلیت کار و مضمونی که داشت باعث شد شما هم عضوی از آن باشید؟

این سریال، کار بسیار عجیب و سختی بود. می‌توانم بگویم سخت‌ترین کاری که در دوران بازیگری‌ام انجام دادم، همین سریال بود. یکی از مهم‌ترین سختی‌های کار این بود که یک گروه فیلمسازی باید ماه‌ها در یک روستا با شرایط زندگی که یک روستا دارد، زندگی می‌کردند اما جزو کارهای شیرین و ماندگار همه شد.

فکر می‌کنم یکی از سختی‌های کار بازی شما با گویش کردی است که در این سریال داشتید. چطور توانستید این لهجه را به‌گونه‌ای بازی کنید که واکنش منفی در پی نداشته باشد؟

ما در طول کار یک مشاور لهجه داشتیم که خیلی کمک کرد تا بتوانیم این گویش را به‌خوبی ادا کنیم.

علاء‌الدین شخصیت عجیب و جالبی بود. در‌بحبوحه درگیری و نزاع و مابین شخصیت‌های جدی داستان، شیرینی و نمک خاصی در شخصیت‌اش بود. این در فیلمنامه اولیه هم بود یا شما به‌عنوان بازیگر در این‌باره به کارگردان ایده دادید؟

علاء‌الدین جهان خاص خودش را در این داستان داشت. همان‌طور که آقای شیخ‌طادی هم به‌عنوان کارگردان و نویسنده این شخصیت را خاص و ویژه دیده بود. بنابراین یک‌سری ویژگی‌ها در فیلمنامه بود اما فضا به‌گونه‌ای بود که بازیگر بتواند ایده‌های خودش را نیز مطرح کند که من هم فقط به این شخصیت رنگ دادم. اصل کار را آقای شیخ‌طادی کرده بود.

با توجه به مضمون این سریال، فکر می‌کنید ساخت چنین سریال‌هایی که بخش‌های پنهان تاریخ را به تصویر می‌کشد، در تلویزیون لازم است؟

مهم‌ترین نکته این است که در روایت تاریخ صادق باشیم. آنچه کارگردان در این سریال مراقب بود، این است که تاریخ را از زاویه نگاه خودش تعریف نکند که توام با تغییر و تحریف باشد. این خیلی مهم است.