اجازه ندهیم رسانه‌ دشمن روایت‌سازی کند

کشور ما در طول سال‌های مختلف همواره با تجمعات مختلفی از سوی اقشار و گروه‌های صنفی مواجه بوده که خواستار رسیدگی به مشکلات خود بوده‌اند. از تجمعات معلمان گرفته تا هنرمندان، بازنشستگان و.... دولت در تمامی این موارد سعی کرده تا جای ممکن برای تحقق خواسته‌های آنان بکوشد.

امروز اما، برخی از نسل جوان که جدا از بدخواهان داخلی و خارجی هستند، مطالبات و خواسته‌هایی دارند که باید به آن‌ها گوش داد و با گفتگو به آرامش دعوت‌شان کرد. دیر هم نشده، اگر واقعا بکوشیم برای نسل جوان می‌توانیم موضوعات مختلف داخلی و خارجی را تبیین کنیم. دولت باید با مردم (نه آشوبگران) صحبت کند و ببیند اشکال کار کجاست، ظرفیت‌ها چه اندازه است، چه کار‌های مثبتی می‌توان در ادامه راه انجام داد و غیره.
میان مردم و آشوبگران تمایز آشکاری وجود دارد. در این میان مسئولیت اظهارنظر تمام اشخاص اعم از سلبریتی‌ها و ... به‌عهده خودشان است و نظام جمهوری اسلامی ایران باید در جهت رفع مشکل کنونی با درایت قدم بردارد. تمام ما مردم با سلایق گوناگون یک ملت واحد هستیم، اما باید این نکته را در نظر داشته باشیم که نسل امروز با دیروز متفاوت است و بر همین اساس، شخصیت و خواسته‌های متفاوتی هم دارد. کمااین‌که هر کدام از ما به لحاظ شخصیتی و فکری کاملا مشابه پدر و مادرمان نیستیم.
از این رو، نقاط قوت و ضعف نسل جوان کنونی باید درک شود و با توجه به ویژگی‌های آن‌ها به گفتمانی مناسب با آن‌ها رسید که به‌سلامت اجتماعی ختم شود. اگر صدای خواسته‌های جوانان و قشر‌های مختلف جامعه با گفتگو‌کردن به گوش مسئولان برسد، مجالی برای ناامنی دشمنان نمی‌ماند. وقتی جوانان از زبان مسئولان دغدغه‌مند نکاتی را بشنوند، بدخواهی دشمنان داخلی و خارجی بی‌اثر می‌شود. اگر حرفی هنرمندانه و درست بیان شود، آن حرف به دل جامعه و به‌خصوص جوانان می‌نشیند. بار‌ها دیده‌ایم، به محض این‌که مردم احساس کنند صدای‌شان شنیده می‌شود، از عصبانیت دست می‌کشند، زیرا به آن‌ها احساس آرامش منتقل می‌شود.

در هر حوزه‌ای که مردم حضور داشتند مشکلات آن حوزه با سرعت بیشتری رفع شده، لذا برای برطرف کردن هر چه سریع‌تر التهابات اجتماعی با بهره‌گیری از شاخص‌های فرهنگی باید سراغ مردم برویم و از تمام توان و ظرفیت‌مان برای حل چالش‌های موجود در جامعه بهره ببریم. بدیهی است توسعه و پیشرفت ایران نیازمند همدلی و همراهی مسئولان و مردم است و امیدوارم هر چه زودتر آرامش بر ایران حاکم شود.

با حرف من به عنوان یک هنرمند، مردم سکوت یا حرکت نمی‌کنند، اما فکر می‌کنم در این میان رسانه‌ها می‌توانند در فضای گفتگو نقشی مهم‌تر و جدی‌تر به عهده بگیرند و در فراهم آوردن بستر گفتگو، هدفمندتر نقش بازی کنند تا افراد مختلف بدون هیجان حرف‌های‌شان را به صورت منطقی بیان کنند. این روشی کارآمد است و رسانه‌های مختلف می‌توانند آن را انجام بدهند. باید به تاثیر و آسیب‌شناسی رسانه‌های داخلی و شناخت رفتار‌های دشمنانه رسانه‌های خارجی توجه کنیم و پس از آن در فضایی توام با تحرک و پویایی کار‌ها را پیش ببریم. نباید اجازه دهیم رسانه‌های دشمن دست به روایت‌سازی بزنند.