اهمیت بازخوانی تاریخ به بهانه پخش سریال «گیل‌دخت»

قصه ظلم «خان» و رنج «رعیت»

دیوار بین ۲نسل

اختلاف دو نسل در یک خانواده و بالطبع ماجرا‌هایی که به‌دلیل همین تفاوت نظر و عقیده به‌وجود می‌آید، ماجرا‌های مجموعه «فاصله‌ها» را شکل می‌داد. حسین سهیلی‌زاده با ساخت این مجموعه در سال ۱۳۸۹ توانست موفقیت بسیاری در جذب مخاطب به دست بیاورد و این سریال جزو کار‌های پربیننده او محسوب شود. داستان درباره محسن کریمی (با بازی دانیال حکیمی) فردی مذهبی است که متوجه اختلافات و فاصله میان نگاه خود با پسرش سعید (با بازی شاهرخ استخری) می‌شود.
کد خبر: ۱۳۸۸۰۱۶
نویسنده زینب علیپور طهرانی - گروه رسانه

مدتی بعد، سعید در تصادفی همراه دختری ناشناس و دوستش ساسان (با بازی نیما شاهرخ‌شاهی) حضور دارد. این موضوع اختلافات میان پدر و پسر را بیشتر می‌کند. در ضمن پدر سعید با لیلا مشیر (با بازی فاطمه گودرزی) که سابقا با او نامزد بود برمی‌خورد و تلاش می‌کند تا مشکلات زندگی وی را حل کند. مضمون و پیام اصلی این سریال به مخاطبانش، شکاف نسل‌ها و پیامد‌های آن بود. منتها نویسنده یعنی زنده‌یاد مسعود بهبهانی‌نیا که پیش از این هم تجربه نگارش سریال‌های خانوادگی چون: «نرگس» و «ترانه مادری» را داشته، با روایت داستانی تاثیرگذار و ملموس توانسته بود پیام‌های اخلاقی فیلمنامه‌اش را زیرپوستی به مخاطبان منتقل کند.

البته این سریال نقاط ضعفی هم داشت. ازجمله برخی دیالوگ‌های غلوآمیز یا روابط اغراق‌شده بین سعید با پدرش و... بااین‌حال سریال در زمان خودش نظر مخاطبان بسیاری را به خود جلب کرد. یکی از دلایل موفقیت این سریال حضور چهره‌های جوان و کمترشناخته‌شده در کنار پیشکسوتان این عرصه بود. یعنی حضور دانیال حکیمی و فاطمه گودرزی و زنده‌یاد حسن جوهرچی در کنار شاهرخ استخری که با سریال «دلنوازان» به شهرت رسیده بود و نیما شاهرخ‌شاهی و پندار اکبری و....

انتخاب این بازیگران برای نقش‌هایی که خلق شد، به‌شدت انتخاب‌های درست و بجایی بود. از بازیگر نقش سعید یعنی شاهرخ استخری گرفته که با پدرش اختلاف‌نظر داشت و گوشی برای شنیدن حرف حقیقت، اما تلخ پدر نداشت تا حضور دانیال حکیمی در نقش حاج‌محسن و سمبل یک پدر خوب و نمونه که مثل همه پدر‌های ایرانی نگران آینده و انتخاب‌های فرزندش بود. در کنار این دو، شخصیت‌های دیگری هم بودند که جزو انتخاب‌های درست کارگردان محسوب می‌شدند. مثل حضور رضا توکلی در نقش حاج‌رضا که او نیز سمبل یک انسان نمونه و خوب بود و او نیز سعی می‌کرد سعید را درباره اشتباهاتش قانع کند یا بهاره افشاری که نقش بیتا را بازی کرد که درصدد فریب سعید بود. به عقیده عده‌ای، بیتا شیطانی بود با نقاب انسانی که تلاشش سوء‌استفاده از سادگی سعید بود. همین‌طور فاطمه گودرزی، بازیگر نقش لیلا که زنی مستقل و محکم بود و سعی می‌کرد با مهربانی و درکی که از نسل جوان داشت، جای خالی مادر را برای سعید پر کند.

درنهایت می‌توان گفت این سریال پایان‌بندی منطقی داشت، گرچه به عقیده برخی بیننده‌ها پایان آن کلیشه‌ای بود و مثل هر داستان دیگری آدم‌های بد توانستند نتیجه اعمال خود را ببینند و آدم‌های خوب در قصه پیروز شدند. بااین‌حال فاصله‌ها این قدرت را داشت که مخاطبان را تا پایان داستان همراه خود نگه‌دارد.

روزنامه جام جم 

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها