شرط اول موفقیت یک اثر نمایشی، جذابیت و سرگرمسازی است. بعد از این مرحله بهدنبال جهانبینی، آموزش و هدف آن اثر میرویم. این دو شرط هم همیشه مورد توجه سازندگان آثار نمایشی قرار میگیرد و بر این اساس سعی میکنند تا آثار مخاطبپسندی را روانه آنتن کنند. به همین دلیل موضوعات و اقشار مختلف جامعه را دستمایه کارهای نمایشی قرار میدهند. یکی از این اقشار، پرستاران بوده که برخی مواقع دستمایه تولید سریالهای تلویزیونی شده است.
یکی از این تولیدات، سریال «پرستاران» ساخته علیرضا افخمی، محمودرضا تخشید و شهرام شاهحسینی است. این سریال با محوریت پرستاران و دغدغههایشان تولید و سالها پیش از شبکه یک سیما پخش شده بود. سازندگان این اثر سعی کرده بودند به مشکلات پرستاران بپردازند. این سریال در زمان پخش هم با اقبال مردم روبهرو شد. گرچه برخی این سریال را با سریال پرستاران که نسخه استرالیایی آن از شبکه یک پخش شده بود، مقایسه کرده بودند، اما در همان زمان پخش علیرضا افخمی یکی از کارگردانان سریال عنوان کرد که نباید سریال پرستاران را با نسخه استرالیایی مقایسه کرد، زیرا حوادث آن سریال در بخش اورژانس رخ میدهد و حوادث سریال خودشان در بیمارستان است.
همچنین برای ساخت سریال پرستاران تحقیقات زیادی در بخش پرستاری انجام داده بود تا بتواند تصویر درستی از پرستاران را به منصه ظهور بگذارد. البته در طول این سالها سریالهای مختلفی ساخته شده که کارگردانان و تهیهکنندگان به قشر پرستار پرداخت کردند و نکته قابلتامل این است که با وجود اینکه بارها پرستاران دستمایه ساخت قصههای تلویزیونی شدهاند، اما رسانهملی با نشان دادن تصویر صحیح از پرستاران باعث شد تا با گلایهای از سوی این قشر روبهرو نشوند. در حالی که این اتفاق در سینما رخ دادهاست.
در سریالهای تلویزیونی همچون مینو، چرخ و فلک، زمین انسانها، موج اول، روزگار قریب و... تصویر پرستار بارها نشان داده شده و شخصیتهای محوری مجموعهها در شغل مقدس پرستاری مشغول بودند و جالب این است که هریک از سازندگان به ابعاد متفاوتی از پرستاران پرداخته تا تماشای آثار نمایشی برای مخاطبان جذاب و دیدنی باشد. برخی سازندگان از ابعاد حسی و عاطفی به این موضوع نگاه کرده و برخی نگاه جدی به این شغل داشتند و همین باعث شد تا سریالهایی که با محوریت پرستاران از تلویزیون پخش میشود مورد اقبال مخاطبان قرار بگیرد، زیرا مردم با تماشای این آثار در قالب دراماتیک هم تصویری از پرستاران میدیدند و هم اینکه باعث میشد تا مردم فرهنگ درمان را متوجه شوند. در واقع به بینندهها آگاهی میداد تا متوجه شوند در بیمارستانها چه اتفاقاتی میافتد.
در واقع سازندگان با ساخت چنین آثاری سراغ صنفی رفتهبودند که مردم عادی بیشتر با آنها سروکار دارند. بههمین دلیل موضوع برای مخاطبان ملموس و باورپذیر بود، زیرا حرفه پرستاری بهخوبی دراماتیزه شده بود، حتی میتوان گفت رسانهملی در اینباره فرهنگسازی انجام داده بود، زیرا سریالها همواره خطمقدم تلویزیون برای جذب مخاطباست.
روزنامه جام جم
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد