اگر میخواهیم مکالمه سازندهای با نوجوانمان داشته باشیم، باید یک نکته را به خاطر داشته باشیم و آن هم این است که وقتی نوجوان احساس مورد قضاوت بودن یا محکوم شدن را داشته باشد، احتمال کمتری هست که پیام و صحبت ما را بپذیرد.
در چنین مواردی برای آنکه بتوانیم نتیجه بهتری از شرایط داشته باشیم، باید فضای بیطرفی را کاملا حفظ کنیم. واقعیت این است که حفظ این شرایط برای خانوادهها کار راحتی نیست و نیاز به تمرین دارد. یکی از مهارتهایی که در گفتوگو با نوجوان بسیار اهمیت دارد، این است که شنونده خوبی برای حرفهای آنها باشیم. بیشتر نوجوانان از این شاکی هستند که پدر و مادر به حرفهای آنها گوش نمیدهنداما باید به یاد داشته باشیم که ارتباط، یک خیابان دوطرفه است. اگر میخواهیم نوجوان به حرف ما گوش کند، با دقت باید شنوای حرفهایش باشیم. وقتی مسألهای در خانواده وجود دارد از او هم نظرخواهی و این را هم در وجودش نهادینه کنیم که نظرش برای ما اهمیت دارد.
این اتفاق در کنار اینکه اعتماد به نفس او را بالا میبرد، سبب میشود که او هم مشکلاتش را از ما پنهان نکند و آن را با ما در میان بگذارد. حواسمان باشد که حتی اگر او نظری داد که به نظر ما بسیار کودکانه است، آن را به سخره نگیریم. او در این شرایط سنی نیاز به تایید ما دارد و این ما هستیم که با تایید یا مسخره کردن نظر او، راه گفتوگو در آینده را باز کرده یا میبندیم. باید این را مدنظر قرار دهیم که رفتار ما سرمشق بچههای ماست و رفتار او انعکاسی از رفتار ماست. پس باید مراقب رفتار خود باشیم و نوجوان را در موضع مقابله با خودقرار ندهیم. باید تلاش کنیم به موضوعات مورد علاقه نوجوان توجه کنیم. این را باید بدانیم که علایق و خواستههای نوجوان با ما فرق دارد. همان طوری که ما نوجوان بودیم، خواستههایمان با والدین متفاوت بود. خود را جای او بگذارید و مسائل را از دید او ببینیم.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد