چرا اسرائیل بزرگترین بازنده توافق تهران و ریاض است؟

صباح زنگنه، کارشناس مسائل منطقه در گفتگو با جام‌ جم آنلاین در خصوص احیای روابط میان ایران و عربستان، با بیان اینکه این تفاهم به بهبود امنیت در منطقه و توسعه روابط اقتصادی و ایجاد آرامش سیاسی و امنیتی منجر خواهد شد گفت: جمهوری اسلامی از ابتدا نیز خواستار منطقه ای عاری از تنش بود و به این ترتیب برقراری روابط ایران و عربستان ظرفیت‌های بزرگی را در اختیار دو کشور، منطقه و جهان اسلام قرار می‌دهد.

وی ادامه داد: اما در پاسخ به اینکه چنین روابطی تا چه میزانی می‌تواند منجر به شکست سیاست و برنامه های اسراییل در منطقه شده و یا آن را متوقف کند باید گفت که در وهله اول نزدیک شدن تهران- ریاض بعنوان دو‌کشور بزرگ جهان اسلام شکستی برای اسراییل تلفی می شود اما باید در عین حال همواره در سیاست احتمالات مختلف را هم در نظر گرفت.

وی افزود: هنوز اطلاعی نداریم که آیا بعد از این توافق؛ روابط پنهان عربستان و اسراییل علنی خواهد شد یا خیر؟ آیا این توافق ضربه ای به لحاظ حیثیتی ایجاد خواهد کرد یا خیر؟ چرا که در سیاست همواره موضوعاتی امکانپذیر است و باید آن را زیر نظر داشت.

زنگنه اظهار کرد: وقتی توافقی به شکل روابط سیاسی آغاز می شود روی ابعاد دیگر مسائل دو‌جانبه و منطقه ای هم تاثیر خواهد داشت، اما باید در نظر داشت که باید همیشه این گغتگو را حفظ کرد، چرا که به هر حال هر دو کشور در سیاست منطقه ای خود منطبق بر هم نیستند و هر کدام طرح خودشان را دارند، بنابراین در عمل باید ابعاد و آثار مختلف توافق مورد بررسی طرفین قرار گیرد.و امور منطقه را به عهده دیگران نسپارند، بلکه میان خودشان ابعاد حضور و نفوذشان را مورد ارزیابی و بررسی قرار دهند.

وی با بیان اینکه در حال حاضر چین نسبت به آمریکا نیاز بیشتری به منطقه دارد تصریح کرد: مشتری اصلی محصولات کشورهای منطقه یعنی انرژی نیز چین است تا آمریکا؛ در مقطعی آمریکا نیاز بیشتری به انرژی کشورهای منطقه داشت به همین دلیل این کشور قبل از انقلاب سعی در برقراری تعادل و توازنی میان ایران و عربستان داشنت و این دو‌کشور‌نیز خود را با سیاست های آمریکا مطابقت می دادند اما در حال حاضر قدرت چین بعنوان قدرت دوم جهان نیاز بیشتری به انرژی کشورهای منطقه دارد.

زنگنه ادامه داد: این در حالی است که تقریبا آمریکا از انرژی منطقه بی نیاز شده است اما همچنان در این زمینه حضور دارد و به نظر می رسد در این توافق نیز نوعی چراغ سبز آمریکا وجود داشنه باشد تا به نوعی قادر به حل مشکل انرژی اروپا نیز باشد.