«علی» شهید عدالت‌خواهی بود

آقای سیدابراهیم رئیسی، سلام. 
مشهور است که مسئولیت و مقام، امانت مردم و خدای مردم است. از عنصرالمعالی در قابوسنامه خوانده‌ایم امانت‌پذیرفتن بلا پذیرفتن است و او در این سخن، نظر بر امانت مال‌ومنال داشت و در حکایت امانتداری مرد طرار، مثال از درهم و دینار می‌آورد. وگرنه سخن از امانت ریاست و مسئولیت مقام که باشد، آن‌هم در جایگاه قضاوت و عدل، بی‌گمان بار امانت سخت‌تر توان کشید و بلا عظیم‌تر است و شرط جوانمردی محکم‌تر. قدم‌گذاشتن در وادی ابتلا تبریک ندارد. تپش دل دارد و چشم نگران و زبان نصیحت‌گو و لب دعاخوان. مگر دعای گوشه‌نشینان بلا بگرداند. سختی ریاست قوه قضاییه در عادل‌بودن نیست. عادل بودن و بر مبنای قانون حکم بریدن وظیفه اول شما و یاران و همکاران شما در محکمه‌هاست. آنچه سال‌هاست حسرتش بر دل مردم ما مانده، عادل‌بودن رئیس قوه‌ نیست. عدالت‌خواه‌بودن قوه و عدالت‌خواه بودن رئیس قوه است. تشخیص اولی با اهل‌فن و اصحاب حقوق و جزاست و تشخیص دومی با قلوب و عقول مردم. مردمی که شاید ضعف و کاهلی مسئولان اجرایی کشور در تمشیت امور را به حساب نظام و انقلاب‌شان نگذارند و سهم رأی خود را در برکشیدن کسان نادیده نگیرند اما سستی و ضعف در مطالبه و تحقق عدالت در قوه قضاییه را از چشم نظام می‌بینند و هرگز آن را تاب نمی‌آورند و هیچ توجیه و عذر و بهانه‌ای را نمی‌پذیرند. ماجرا از همین نقطه آغاز می‌شود؛ عادل‌بودن شاید با عافیت و سلامت جمع شود، اما عدالت‌خواهی آغاز ابتلاهای بی‌پایان و پا گذاشتن در بادیه‌ای‌است پرخطر که شیران در آن روباهی کنند.
اگر بدین در، پی سلامت و عافیت و حشمت و جاه آمده‌اید، کافی است در ظاهر قانونمداری و در باطن به نفع سرمایه‌داران،‌ مصلحت‌اندیشی کنید. هرچند گاه همان قانونی که مصلحت اقویا را بر مصلحت ضعفا ترجیح داده است، بازهم به نفع اقویا شکسته می‌شود و این طنز تلخ ماجرای عدالت و قانون است. مجوزهای قانونی و نظر پاک خطاپوش و رویکرد سهله و سمحه و جریمه قانونی را هم برای همین روزها گذاشته‌اند اما اگر شما هم همانند ملت، معنای عدالت را از نهج‌البلاغه و سیره ولی آموخته‌اید و مصداق تام و تمامش را در علی‌بن‌ابیطالب یافته‌اید، به یاد بیاوریم که علی هیچ ثروت انبوه و انباشته‌ای را سراغ نداشت مگر آن‌که در همسایگی آن حقی از ضعیفی پایمال‌شده باشد. و به یاد بیاوریم آن حقیقت تلخ جگرسوز را درباره علی از زبان و قلم جورج جرداق در «صوت‌العداله‌الانسانیه» که «علی قتل فی محرابه لشده عدله» و گفتار شهید حکمت و اندیشه، مرتضی مطهری را در تفسیر این سخن که علی شهید عدالت نبود؛ علی شهید عدالت‌خواهی بود.

منبع: ضمیمه قفسه کتاب روزنامه جام‌جم