نتانیاهو و تاکتیک فریز بحران برای فرار از شکست

بنیامین نتانیاهو پس از اعتراض‌ها و اعتصاب‌های گسترده، سرانجام عصر دوشنبه ۲۷ مارس اعلام کرد که بررسی طرح اصلاحات قضایی مورد حمایت او و احزاب کابینه را در کنست، برای مدتی به تعویق می‌اندازد.

نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی گفته چنین اقدامی را جهت جلوگیری از دو پاره شدن جامعه اسرائیل صورت می‌دهد و در آینده‌ای نزدیک، با منطقی‌تر شدن فضا، دوباره آن را مطرح خواهد کرد!

درخصوص تحولات جدید سرزمین‌های اشغالی، نکاتی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرارگیرد:

نخست؛ نتانیاهو رسما تاکتیک «فریز کردن بحران» را در مواجهه با شرایط کنونی به کار گرفته که به معنای خرید زمان برای جلوگیری از مواجهه با تبعات سخت و مقطعی بحران و موکول کردن آن به آینده است، بنابراین، بحران ناشی از تصویب اصلاحات قضایی نتانیاهو در تل‌آویو عملا حل‌وفصل نشده است.

حتی افرادی مانند «یائیر لاپید» نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی معتقدند نباید بر روی همین وعده مقطعی نتانیاهو نیز حساب ویژه‌ای باز کرد و معترضین باید برای بازگشت به خیابان‌های تل‌آویو و حیفا در صورت بازگشایی دوباره این پرونده آماده باشند.

دوم؛ با وجود استقبال «بزالل اسموتریچ» و «ایتمار بن‌گویر» هم‌پیمانان نتانیاهو در کابینه در خصوص تعویق اعمال اصلاحات قضایی، برخی دیگر از شرکای سیاسی حزب لیکود مانند «آریه درعی» رهبر حزب شاس که به واسطه ممنوعیت دستگاه قضایی از سمت وزارت امور داخلی برکنار شده، عقب‌نشینی نتانیاهو در برابر معترضین را غیر قابل قبول می‌دانند.

فراتر از آن، نتانیاهو اگر نتواند چرخه اصلاحات قضایی خود را در کنست تکمیل کرده و آن را به سرانجام برساند، خود نیز درگیر چهار پرونده قضایی خواهد شد که می‌تواند در نهایت به دستگیری او بیانجامد.

از این رو عقب‌نشینی کنونی نتانیاهو از اصلاحات قضایی نه برآمده از یک اجماع در کابینه رژیم صهیونیستی، بلکه مترادف با نوعی تنفس مصنوعی در میانه اعتراضات گسترده در اراضی اشغالی محسوب می‌شود.

سوم؛ نتانیاهو مدعی است برای جلوگیری از وقوع چندپارگی در جامعه اسرائیل، تن به تعویق اصلاحات قضایی داده است، حال آنکه برخلاف این ادعا، این تصمیم نه تنها چندپارگی مذکور را از بین نبرده، بلکه منجر به تشدید آن شده است.

تحلیل‌گران مسائل جامعه صهیونیستی معتقدند؛ اعتراضات اخیر ناشی از اصلاحات قضایی نتانیاهو، نقطه آشکارساز بحران‌های داخلی و تضادهای عمیق و حل نشدنی در این جامعه بوده نه نقطه آغاز آن.

به عبارت بهتر؛ اصلاحات قضایی نتانیاهو تنها بهانه‌ای برای بروز این شکاف‌ها بوده نه عامل آن.

فراتر از آن، حتی اکنون در داخل حزب لیکود و در درون کابینه رژیم صهیونیستی، شکاف‌های به وجود آمده بر سر حفظ قدرت به نقطه اوج خود رسیده که نمونه آن در جریان برکناری «یوآو گالانت» وزیر جنگ توسط نتانیاهو مشاهده شد، موضوعی که در نهایت، منجر به تشدید اعتراضات و اعتصاب در بنادر اشدود و حیفا و توقف پروازها در فرودگاه بن‌گورینِ تل‌آویو شد.

چهارم؛ نتانیاهو برای جلب موافقت بن‌گویر رهبر جنبش رادیکال «اقتدار یهودی» و وزیر امنیت داخلی رژیم برای تعویق طرح اصلاحات قضایی، امتیازات زیادی به او داده است.

رسانه‌های صهیونیستی از موافقت نتانیاهو با تشکیل «گارد ملی» وابسته به وزارت امنیت داخلی، به عنوان مهم‌ترین امتیاز داده شده به بن‌گویر یاد می‌کنند. همین مسئله می‌تواند منجر به بروز اعتراضات تازه‌تری در اراضی اشغالی شود.

با این تفاسیر؛ به نظر می‌رسد خلق خودکار و استمرار سلسله بحران‌های داخلی، قطعا محدود به طرح اصلاحات قضایی نتانیاهو نخواهد شد وبه زودی ابعاد گسترده‌تری به خود خواهد گرفت./نور نیوز