از جنگل تا بیابان

افزایش زمین‌ خواری‌ ها و بی‌توجهی متخلفان به شرایط موجود نشان می‌دهد جامع نبودن قوانین و ضعف در اجرای آن در سال‌های اخیر مشکلات زیادی را در حوزه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به کشور تحمیل کرده که بخش منابع طبیعی و محیط زیست از این قاعده مستثنا نبوده و بیش از هر جای دیگر لطمه خورده است.

با این اوصاف و با توجه به اتفاقات سال‌های اخیر که رسانه‌ها در مورد تخریب جنگل، دشت، مراتع و هجوم زمین‌خواران به این مناطق هشدار داده و گزارش‌ها منتشر کرده‌اند اما انگار نه قانون برای برخورد با این عوامل کامل است و نه مسئولان عزمی برای جلوگیری از این روند دارند.بازی از زمین‌خواری‌ها شروع شد و کم‌کم به جنگل و مراتع رسید.

بعد از آن به سمت سواحل و حتی دریا رفت و در ادامه، کوهخواری موضوعی بود که حتی مقام معظم رهبری نیز با گلایه از مسئولان خواست جلوی تخریب‌ها و ویلاسازی‌ها در این مناطق گرفته شود. اما حالا در اکثر روستاهایی که از نظر جغرافیایی دارای جنگل،ساحل و کوه هستند اتفاقاتی در حال رخ دادن است که بر اساس آن گروهی می‌توانند دقیقا با حکم قانونی، جنگل را شخم بزنند، کوه را بتراشند و ساحلی را از دریا جدا کرده و خانه ویلایی در آن بسازند.

یکی از مواردی که در اواخر دهه۶۰ در دستور کار متولیان مدیریت منابع طبیعی قرار گرفت، موضوع خروج دام از جنگل و ساماندهی جنگل‌نشینان بود، هرچند طرح موضوع به سال‌های بسیار دورتر و به حدود ۱۳۱۸ برمی‌گشت اما اجرای درست آن نوید بخش اتفاقات خوب در این زمین‌ها بود.

اجرای این قانون از سال ۱۳۶۸ آغاز شد و بر اساس برخی آمارها در استان گلستان ۲۷۸ آبادی در داخل و حاشیه جنگل و همچنین ۳۴۰۰دامدار داخل جنگل مشمول اجرای این طرح می‌شدند.بر این اساس، دولت بر مبنای مساحت اراضی تحت اختیار دامداران، تعداد احشام، میزان اراضی شخصی و مستثنیات برای آنها، طرح تجمیعی و ما به ازا پیاده کرد و برای آنها در سایر مناطق، منزل مسکونی و اراضی زراعی پیش‌بینی شد.جالب این است اگر گلستان را مشتی از خروار در نظر داشته باشیم، امروز همان از جنگل کوچ کرده‌ها، دوباره برگشته‌اند و به خاطر گران شدن زمین‌، خواهان بازپس‌گیری زمین‌های‌شان هستند. البته قانون هم در کمال ناباوری حکم به نفع آنها داده و با این‌که عنوان شده باید فقط به کشت و زراعت بپردازند اما به خاطر ضعف قانون و اهمال‌کاری‌های مدیران، ترجیح بر این است ویلاهایی بسازند که میلیاردها تومان ارزش دارد.در کلامی ساده‌تر، جنگل‌ها در حال بیابان شدند هستند و برای پولدارتر شدن عده‌ای، فردای این مملکت رنگ سیاه به خود می‌گیرد.