حال جسته گریخته شاهد برخی فعالیتهای مختلف در حوزه رسانه زنان هستیم و بهطور مشخص برنامههای مختلف تلویزیونی و اینکه بالاخره بعد از سالهای طولانی خلأ این حوزه حس شد و عدهای به سمت پاسخ دادن به این نیاز حرکت کردند، بسیار ارزشمند است. اما موضوع اصلی در این ارزشمند بودن، کار تخصصی، حرفهای و اصولی است. چرا که اگر کاری در چارچوب اصولی و بینالمللی خود انجام نشود نهتنها دچار آسیب در اعتماد سازی مخاطب خواهد شد؛ بلکه لب تیز دیگرش ایجاد پروپاگاندای غلط علیه ذات همان موضوع و هدف است.
اگر نیمی از جمعیت کشور را زنان در نظر بگیریم، باید بدانیم که این جمعیت حدود ۴۰ میلیون نفری به خوراک فرهنگی، جدید، تاثیر گذار و به روز نیاز دارند، جمعیتی که دارای سلایق مختلف هستند و اهمیت به نوع فکر، رفتار و سبک زندگی یک به یکشان حائز اهمیت است و اینجا وظیفه مدعیان این حوزه سنگینتر خواهد شد، چراکه باید جامعه آماریشان را خوب شناخته و به سمت رفع مشکل آن جامعه حرکت کنند و تا زمانی که کارگروهی و مشارکتی به معنای سپردن بخشی از مسئولیت به دوش یکدیگر صورت نپذیرد؛ دغدغه و پیشبرد نیز صورت نخواهد پذیرفت. بنابراین، توجه به برنامههای مختلف تلویزیونی ارزشمند است، اما متاسفانه سلایق و دستهبندیهای مختلف و متفاوت جامعه را در نظر نگرفته و تحلیل و بررسی نمیکند. تا زمانی که دغدغه زنان از نگاه زنان در همان قشر مطرح و بررسی نشود به جای مناسبی نخواهیم رسید.
اینکه موضوع زن و خانواده از تمام ابعاد سخت و شیرینش بررسی شود کمک میکند تا تمام زوایای این موضوع دیده شود و در پس نکتهای که با چارچوبهای خانواده همراه است، موضوعاتی که در وهله اول برای خود زنان جذاب و دلپذیر است بررسی شده و دیگر محتوای برنامههای تلویزیونی به سمت اشتباهی حرکت نخواهد کرد. در گام اول باید وظیفه روایت چهره زنان به درستی صورت بگیرد و این روایت باید تمام اقشار را دربر بگیرد.
اصولا رسانه و مشخصا تلویزیون بستری است تا بتوانیم کلامی درست، قابل فهم و روان را مطرح کرده و به دنبال آن مخاطب را همراه تفکر خود کنیم اما متاسفانه از آنجا که تولید برنامههای متعدد و مختلف در حوزه زنان و دختران از نیازهای امروز جامعه است، نیازی که باید خیلی قبلتر به آن پرداخته میشده و نشده است؛ حال باید با نگاهی فراتر از امروز زمان و تاریخ جلو رفت و نمیشود با برنامههای تکراری و قدیمی به نقطه و جایگاه مطلوبی رسید.
در صورتی که این مدل برنامهها از دل خانواده و مسأله زنان بیرون بیاید و در تمامی موارد، هنری، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، کار و... تعمیم پیدا کند در این صورت میتوانیم به سمت جلو حرکت کنیم و تنها به نقطه مطلوبی رسیده و بگوییم ساخت و هزینه این برنامهها ارزشمند است. اما متاسفانه در جامعه امروز ایران، نمیتوانیم از برنامه تلویزیونی با موضوع زن و خانواده نام ببریم که جریانسازی نداشته باشد و مخاطب با آن به صورت روزانه درگیر نباشد، چراکه اصولا رسانه در تمام مدیومهای خود باید به شناخت و تاثیر منجر شود و در غیر اینصورت آن حرکت عقیم مانده است. لذا فکر میکنم تولیدات حوزه زن و خانواه در این روزها نهتنها ضعیف بوده، بلکه حرکتی رو به جلو احساس نشده است. پس در کنار تمام تولیدات ارزشمند و فاخر نیاز به بازنگری در این موضوع داریم تا حدی که جایگاه ویژه و مشخصی را در رسانه پیدا کند.
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
بازگشت ترامپ به کاخ سفید چه تاثیری بر سیاستهای آمریکا در قبال ایران دارد؟
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گفتوگو با علی کاظمی، از ورودش به بازیگری تا نقشهای مورد علاقهاش
رضا جباری: درگفتوگو با «جام جم»: