امروز سالمرگ فخر علمی ایران، دکتر محمد معین است

اما بخت با او یار نبود و در سیزده‌سالگی پدربزرگش را نیز از دست داد. اما تمام سختی‌های دوران کودکی نتوانست یکی از تاثیرگذارترین استادان به نام زبان فارسی را از ادامه مسیرش باز دارد. دکتر محمد معین به حق یکی از نخبگان زمان خویش بود که در طول حیات کوتاهش علاوه بر تسلط کامل بر زبان و ادبیات فارسی، بر صرف و نحو عربی، فلسفه، علوم تربیتی و روانشناسی عملی نیز واقف بود. استاد معین به زبان‌های اوستایی، پارسی باستان، پهلوی، عربی، فرانسوی، انگلیسی، آلمانی، لاتین و سانسکریت آشنایی داشت.

دکتر معین سال‌ها در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران کرسی استادی «تحقیق در متون ادبی» را بر عهده داشت و در راستای پژوهش و تدریس زبان و ادبیات فارسی زحمات فراوانی کشید. استاد در سال ۱۳۲۴ همکاری با علامه دهخدا را در تنظیم لغت نامه آغاز کرد و معاون او در کار لغت‌نامه بود و پس از ایشان بنا بر وصیتش ریاست سازمان لغت‌نامه را به عهده گرفت.

دکتر معین در طول فعالیت علمی خود به دانشگاه‌ها و مراکز مختلف علمی جهان برای پژوهش و سخنرانی دعوت شد که از میان آنها می‌توان به دانشگاه هاروارد، کنگره خاورشناسی مونیخ، دانشگاه سوربن و فرهنگستان‌های موسکو، لنینگراد و باکو اشاره کرد. از دکتر معین بیش از 20 اثر تالیفی، 8 تصحیح کتاب، 4 ترجمه و ده‌ها مقاله علمی برجای مانده است که مهم‌ترین آنها «فرهنگ فارسی معین» است.