بدیهی است کودکان و مادران نیازهایی دارند که در یک شهر دوستدار کودک باید برای این نیازها برنامهریزی شود. بهخصوص در شرایط کنونی که با زندگی آپارتماننشینی مواجهیم که بههیچوجه مناسب بازی و فعالیت بچهها نیستند. پس طبیعی است در چنین محیطی کودکان فضای مناسب برای انجام فعالیتهای کودکانه ندارند که به رشد، تعالی روحی و جسمی آنها کمک کند. در چنین شرایطی نیاز است ساختارهای شهری برای کودکان و خانوادههای دارای فرزند مناسبسازی شود تا این کودکان و خانوادهها بتوانند برای فعالیت و بازی جایگزین مناسبی داشته باشند. زندگیهای آپارتمانی و ملاحظات این سبک از زندگی به خانوادههایی که بچه کوچک دارند، اجازه نمیدهد تا کودکشان، بالا و پایین پریده و بدود یا بازیهای دیگر انجام دهد.در چنین شرایطی است که مدیریت شهری باید ورود کرده و نقش خود را در این شرایط ایفا کند. پارکها، فضای سبز و خانههای بازی مناسب برای این خانوادهها میتواند بخشی از مشکل را حل کند. در واقع خانوادههایی که فضای مناسب برای بازی و فعالیت کودکانشان در خانه ندارند، میتوانند ساعاتی از روز فرزندانشان را به این مکانها برده و از امکانات آن استفاده کنند. بدیهی است چنین مکانهایی بهخصوص در مناطق میانی و پایینی شهر باید هم بیشتر باشد و هم به صورت رایگان یا با حداقل هزینه در اختیار خانوادهها قرار گیرد.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد