مرز گمشده

همانی که توی جملات‌شان می‌شنویم که به ترجمه فارسی مضمون حرف‌هایش این است که باید هنوز سعی کنیم تا آتش خاموش اعتراضات دوباره شعله‌ور شود. همان فیلمی که پسر نوجوان مصاحبه شونده می‌گوید دخترها نمی‌توانند توی خیابان راه بروند.درست و غلطش و قضاوتش را کاری ندارم و حواله‌تان می‌دهم به یک رصد از کف خیابان اما مفهوم وطن، مرز و تعلق به یک تمامیت‌ارضی در این دهه دیگر قلابی نیست که فرد را وادار به پایبندی به بعضی بایدها و نبایدها کند. خصوصا این‌که تصمیم گرفته باشی چه با علاقه و چه از سر خشم، کشورت را ترک کنی تا دیگر مهر ایرانی بودن روی پیشانی‌ات نباشد. یکی از خصیصه‌های نوجوان امروز همین کمرنگ شدن مفهوم مرز است و نمی‌دانم بااین تفاسیر، دلشوره مطالبه واعتراض پیگیری نشده و وضعیت دختران ایران برای کسانی که به یک جمله تماما فارسی هم متعهد نیستند و نوجوانند و با هجمه‌های روانی رسانه‌ای ناآگاه، می‌شود جدی گرفت یانه!
به زور فارسی حرف می‌زند.نمی‌دانم شاید اصلا فارسی هم بلد نباشد. متولد آلمان است و بزرگ شده آمریکا. برای خودش یک پا خلبان آمریکایی‌ است آن هم خلبان جنگنده و شرکت در حملات نظامی به افغانستان را جزو افتخاراتش می‌داند. فیلم‌هایش توی فضای مجازی دست به دست می‌شود که با لباس ناسا توی فضاپیماست و با هشتگ هم‌وطن و افتخار ایران وایرال می‌شود. یاسمن مقبلی، دختری که عکس‌های حمایتش از زن، زندگی، آزادی هم در سایت‌ها پر است و شده‌است یک حسرت بزرگ از خواستن و رسیدن یک دختر ایرانی برای دختران ایرانی.هر دو روایت یک مفهوم پرتکرار گمشده دارند:وطن و هم‌وطن؛صفتی که چه ایرانی باشی چه نَسَبت برگردد به یک گوشه دیگری از دنیا، این روزها  می‌شوددقیق‌تر و موشکافانه تر به کسی نسبتش داد و به این باور رسید که مرز، وطن و هویت دیگر آن کارایی سابق را ندارد.

زهرا قربانی - دبیر نوجوانه