راهکاری برای حل معضل اشتغال

 تا دو سه دهه پیش، زن‌های خانه‌دار خودشان رب درست می‌کردند و سبزی خشک می‌کردند. یا برای فصل زمستان ترشی و مربا می‌پختند‌. این کارها هم در زمان خودش نوعی کار خانگی محسوب می‌شد که هرچند ممکن بود درآمد اضافی برای خانواده نداشته باشد اما می‌توانست در مدیریت هزینه‌های خانواده نقش مهمی داشته باشد. حالا اما شرایط تغییر کرده و بسیاری از زنان شاغل هستند و فرصت ندارند تا محصولات خانگی مانند رب و مربا را خودشان درست کنند و معمولا این اقلام را به صورت آماده از بیرون می‌خرند. همچنان که همه افراد بلد نیستند خیاطی کنند یا شیرینی بپزند!
همین‌طور تعداد افرادی که مهارت انجام کارهای گرافیکی و برنامه‌نویسی کامپیوتری را دارند زیاد نیست‌. خلاصه کلام این‌که همه ما آدم‌های یک جورهایی به همدیگر وابستگی داریم و همین وابستگی‌ها هم موجب می‌شود تا مشاغل گوناگون شکل بگیرد‌. شغل‌هایی که خیلی از آنها را می‌توان در خانه و محیط خانواده انجام داد‌. کاری که حتی از چند دهه قبل هم معمول بود و خیلی از مادرها و مادربزرگ‌ها چه در شهر و چه در روستا مشاغل خانگی داشتند و از این طریق کمک حال خانواده بودند.
زنانی که گاهی دار قالی را در خانه برپا می‌کردند و گاهی با چرخ‌های خیاطی قدیمی، خیاطی مزدی می‌کردند و گاهی فقط با دو میل بافتنی، هنرشان را در بافت کلاه و بلوز و شلوار و پولیور یا دستکش، شال گردن و جوراب نشان می‌دادند و ما به ازای آن مزد دریافت می‌کردند. این ماجرا در روزگار ما و با عنایت به هزینه‌های سنگین رفت و آمد، ترافیک، آلودگی هوا و همین‌طور شرایط نه چندان مساعد اقتصادی باید بیشتر از گذشته احیا شود. مشاغل خانگی راهکاری‌است که می‌تواند خیلی از مشکلات زندگی امروز را کمتر کند و در کنار آن در تامین هزینه‌های زندگی هم نقش آفرینی مهمی داشته باشد و این مساله ورود حاکمیت برای رسمیت دادن به این مشاغل را بیش از پیش جدی می‌کند.

زهرا چیذری - سردبیر چاردیواری