ذائقه موسیقایی جوانان را دریابیم

به لحاظ محتوایی باید گفت پیام‌هایی از این دست که در قالب‌های موسیقایی مورد توجه جوانان و نوجوانان با ساختار رپ یا دیگر اشکال مورد توجه جامعه هدف منتشر و فراگیر(ترند) می‌شود، نه تنها ضدتبلیغ بوده بلکه مبلغ فساد و نوعی هنجارشکنی است. تولید چنین محتواهایی، خواسته یا ناخواسته، آگاهانه یا ناآگاهانه، عامدانه یا عاملانه، منتج به تزلزل فکری نوجوانان و انحراف ناخواسته آنان از هنجارهای سلامت معمول در جامعه می‌شود. شاید قصد اولیه حامیان و بانیان مالی موسیقی دافی، تنها تمتع سرمایه بیشتر بوده و در نگاه اول صرفا یک موزیک بامزه یا به تعبیر جوانان فان بوده ولی اشاره مستقیم شاعر ضعیف آن به واژگانی که محرک استعمال مواد مخدر و الکل بوده و بدتر از آن، تاکید داف بودن نوجوانان حتی زیر سن قانونی، نشان از بی‌تعهدی حامیان مالی و تولیدکنندگان موسیقی به شاخص‌های سلامت جامعه و خانواده است.
دستکاری قوه خیال و شماتیسم افراد که برگرفته از عقل ابزاری و منفعت‌طلب حاصل از تفکر سرمایه‌داری است، بهره‌برداری غیرمنصفانه از جامعه‌ای است که به‌صورت تفنن به آن موضوع جذاب که مثلا موسیقی با ریتم تند نام دارد، نگاه کرده و تکرارش می‌کنند. بنابراین باید گفت این مقوله زنگ خطری است برای حریم خانواده‌ها و همچنین برای سکانداران عرصه موسیقی که به میدان آمده و دست به‌کار شوند. در حالی‌که جهان فناوری و هر آنچه در آن است متأثر ازعصر اطلاعات و بروز و ظهور جهان وب ۳، ۴ و در آینده وب۵، سرعتی باور‌نکردنی یافته، این توقع که همه مخاطبان نوجوان و جوان را پایبند ریتم کُنْد با تمپوی پایین موسیقی‌های ایرانی بنماییم، توقعی دور از واقعیت است. کما این‌که در سال‌های اخیر شاهد تولید موسیقی‌های جذاب ایرانی با تنظیمی خاص و اجراهایی متفاوت هستیم؛ شاهد مثال آن موسیقی متن فیلم آرایش غلیظ ساخته هنرمند خلاق آقای سهراب پورناظری و خوانندگی فوق‌العاده جناب همایون شجریان است. چنانچه سال‌های اخیر بیش از پیش مشاهده می‌شود که حتی در مراسم مذهبی یا اعیاد اهل‌بیت علیهم‌السلام جوانان به عزاداری یا شادی با ریتمی تند، گرایش بیشتری دارند. توجه به علایق موسیقایی طیف وسیعی از نوجوانان و جوانان جامعه تکلیفی است که بر ذمه اهالی موسیقی است.  
پرداختن به گونه‌های موسیقایی مختلف و برآورده ساختن نیازهای موسیقی جوان امروز امری اجتناب‌ناپذیر بلکه ضروری است. ساختارشکنی تا جایی‌که آسیبی به هنجارها و حریم و حرمت جامعه و خانواده وارد نکند، نه‌تنها بغرنج و غامض نبوده بلکه ضرورت عصر امروز است. وجود حلقه‌های مفقوده‌ای چون موسیقی سالم با ضرباهنگ و تندایی بالا(تمپوی بالا) که مقبول ذائقه هیجانی و نشاط جوانی است، منتج به ترند شدن موسیقی‌هایی مانند موسیقی دافی می‌شود. تولید و توزیع موسیقی با نشاط به جامعه، امکان انتخاب سره از ناسره و سالم از ناسالم را به مخاطب می‌دهد. مخاطب و جامعه هدف نوجوان یا جوان با کارشناسی به‌دنبال محتوای منتشره نمی‌رود، چارچوب‌های جذابیت را دنبال می‌کند اما این‌که چند درصد از این چارچوب‌ها بایسته و شایسته در تولید اثر به‌کار گرفته شده‌اند، امری است که شاید اشرافی به آن ندارند و این وظیفه برعهده نخبگان موسیقی است. مخاطب برگزیده من در این مقوله آهنگسازان جوان و پرشوری هستند که ذائقه مخاطب جوان را بهتر می‌شناسند. شایسته است که در عرصه حاضر شوند و به آهنگسازی و تنظیم‌های خلاقانه با رویکردی نو و پرتحرک و جوان‌پسند که هم به لحاظ فنی قابل دفاع باشد و هم به لحاظ محتوا پسندیده، بپردازند. نشود که دیر شود!