تهیهکننده این اثر نمایشی سعید کمانی است که پیش از این سابقه مجموعههایی مثل همهگیری و سفر در خانه را در کارنامه خود داشته است. پریناز آل آقا، کارگردان فصل اول و محمدرضا خسروی، کارگردان فصل دوم این مجموعه است. کمانی در گفتوگوی خود با جامجم از دغدغههای تولید این اثر نمایشی گفته است.
تهیهکننده سریال خط رو خط در خصوص دغدغهای که برای تولید این اثر داشته، به جامجم میگوید: دغدغه من این بود که کار طنز تولید کنم. دو سه سال بود که درگیر دو سریال کرونایی بودم و در اتفاق کرونا، چند نفر از دوستان و مادرم را از دست دادم. اینها باعث شد برگردم به همان چیزی که تا حدودی به آن علاقه دارم و آن را بهتر میفهمم. دوست دارم جامعه هم مثل خودم حالش خوب شود و بعد از اتفاقاتی که در بیماری وحشتناک کرونا افتاد، فکرم این بود که بتوانیم با کارهای طنز جلو برویم و این کار را ساختم. در اینگونه کارها تخصصی نداشتم و اولش خیلی اذیت شدم. مخصوصا در بحث دکور خیلی نگران بودیم دکوری که میزنیم تک لوکیشن است و اصلا توان این موضوع را دارد یا نه. خیلی رویش فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که تنها دکوری که بتوانیم بزنیم یک آرایشگاه مردانه است که این فضا را به ما میدهد که هر آدمی اعم از پزشک، کارگر و ... واردش میشود. دلیل انتخاب این لوکیشن، عام بودن فضای آرایشگاههاست که میتوان قصههای زیادی را در بستر آن روایت کرد. در عین حال موضوعات اجتماعی، موضوعاتی هستند که دغدغه همه است. همه ما در آپارتمان مشکلات زیادی داریم و هیچکس نمیتواند بگوید که مثلا در یک آپارتمان ۲۰ واحدی که هستیم همه به موقع شارژشان را میدهند، آشغالشان را مرتب دم در میگذارند و رعایت همسایه را میکنند؟ همه ما این مشکلات را داریم و در سریال خط رو خط تلاش کردم به محل کار و ازدواج و موانع ازدواج بپردازیم. نمیخواستیم نقد کنیم و در واقع بیشتر خودمان را نقد میکنیم.
بیان مسائل اجتماعی با زبان طنز
وی در ادامه به ترکیب طنز با مباحث آموزشی اشاره کرده و تاکید میکند: تلاش کردیم موضوعات آموزشی را به صورت طنز بیان کنیم. مثلا یکفرد دروغگو و کثیف را به چالش میکشیم. هر موضوعی که به ما بهعنوان یک انسان ربط دارد، مثل پوشش، لباس، تمیزی، آداب معاشرت و...که موضوعات زیادی است و جذابیت هم دارد در این سریال بیان کردیم اما باید به این نکته توجه کرد که در تولید چنین محتوایی برای رسانه تلویزیون، باید صبر داشته باشد تا این برنامهها جای خود را باز کرده و مخاطب جذب کنند. کمانی در اشاره به موضوعات مطرح شده در این برنامه اشاره کرده ومیگوید:مسائلی همچون حمل و نقل، خانواده، ازدواج، فرزندآوری، موانع ازدواج و...در برنامه مطرح شده است. در واقع نزدیک به صد موضوع داریم. فصل اول ۲۰ قسمت بود. در فصل دوم آقای محمدرضا خسروی، کارگردانی را دست گرفتهاند که تجربه کار کارگردانی دارند و کار کوتاه ساختند. تلاش کردیم بستری ایجاد کنیم تا کارگردانان کار اولی بیایند و در آینده در سازمان کارگردان شوند. وی در پاسخ به اینکه چنین فرصتی به کارگردانهای جدید با ریسک همراه است، بیان میکند: بهنظرم در صورتی این کار با ریسک همراه است که هر دو گزینه تهیهکننده و کارگردان ضعیف باشند اما در این کار، کارگردان ما در موضوع طنز باسواد است و نزدیک به ۳۵ سال سابقه کار طنز و اینگونه کارها را دارد. بهنظرم کارگردانی که طنز را میفهمد و از این دست کارها ساخته، میتواند کمککننده باشد. اگر تهیهکننده و کارگردان شناخت و تجربهای نداشته باشند قطعا کار درنمیآید. بهطور کلی معتقدم که بهتر است تلویزیون به جای استفاده از سلبریتی، بازیگر پرورش دهد و باید به سمت آنهایی برویم که توانمندی این کار را دارند.
تلاش ۴ گروه نویسنده
کمانی درباره تفاوت کارگردانی فصل اول و دوم و حضور کارگردانی مثل خسروی که تجربه بازیگری و کارگردانی را دارد، اینطور توضیح میدهد: بهنظرم دو تجربه متفاوت بود. کارگردانی یک خانم، به یک شکل دیگر است چون به ظرافتها دقت دارند. در فصل دوم هم آقای خسروی با توجه به این که بازیگر توانایی بودند و سالیان دراز کار کردند و در کارهای خیلی بزرگ حضور داشتند، یکفرد پرورشیافته هستند که در عین حال ارتباطشان با بازیگران خوب بود و کار شکل گرفت. کمانی با اشاره به چهار گروه نویسندهای که در این سریال حضور دارند، در خصوص بازخورد مخاطبان به این مجموعه هم تصریح میکند: ابتدا زمانی که خودم این کار را روی آنتن دیدم این ترس را داشتم که با توجه به تکلوکیشن بودن، مخاطب چه ارتباطی با آن برقرار میکند. در واقع ۴۰دقیقه نمایش در تکلوکیشن سخت است. وقتی بهعنوان یک منتقد به آن نگاه کردم حس خوبی به من دست داد و خوشحال شدم که شاید نمرهام زیر ۵۰ نشده باشد. در حال حاضر فصل اول روی آنتن رفته و ما در حال تولید فصل دوم هستیم. فصل اول در ۲۰ قسمت ۴۰ تا ۴۵ دقیقهای روی آنتن میرود.