جنبش دانشجویی خاموش نخواهد شد

یکی از ویژگی‌های این جنبش اعتراضی آرام و بدون خشونت بودن آن است و دانشجویان در هر کدام از دانشگاه‌هایی که تجمع می‌کنند صرفا شعار‌هایی را در محکومیت اقدام رژیم اشغالگر قدس سر می‌دهند، اما با این وصف از سوی دستگاه‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای و دولتی به عنوان عناصر خشونت طلب از آن‌ها یاد می‌شود. ترفندی که نشان از سعی و تلاش حامیان صهیونیسم برای مواجه با این خیزش نخبگانی دارد.

تاکنون درباره این حرکت اعتراضی بحث‌ها و ارزیابی‌های مختلفی شده و طبعا گمانه‌هایی هم درباره سرانجام این جریان صورت گرفته است. 

از نحوه مواجهه دستگاه حاکمیتی ایالات متحده می‌توان دریافت که مقامات آمریکایی از هر ابزار و روشی برای سرکوب این حرکت استفاده کرده و تلاش می‌کنند تا این شور و هیجان فروکش کند و طبعا برای رسیدن به این هدف از همه ابزار‌های نرم و سخت خود بهره می‌برند.

در فضای رسانه‌ای و تبلیغاتی تلاش گسترده‌ای صورت می‌گیرد تا با اتهام زنی به دانشجویان آن‌ها را به عنوان افرادی خشن معرفی کنند که قصد آشوب در دانشگاه‌ها را دارند. از سویی دیگر با زدن برچسب‌هایی مثل یهودستیزی اذهان عمومی را نسبت به حرکت دانشجویی بدبین کنند. 

علاوه بر استفاده از ابزار رسانه، برخورد خشن با دانشجویی از سوی پلیس آمریکا یکی دیگر از شیوه‌های برخورد با این خیزش نخبگانی است. در جریان برخورد با دانشجویان دیدیم که پلیس از گلوله پلاستیکی استفاده کرد و با افراد شرکت کننده در تجمعات برخورد بسیار خشنی داشت.

القای این موضوع که دانشجویان معترض برای دانشجویان اسرائیلی یا یهودی مزاحمت ایجاد می‌کنند و رفتار پرخاشگرانه‌ای دارند از دیگر ترفند‌هایی است که برای تخریب این جنبش دانشجویی بکار گرفته شده است. این اتهام زنی در حالی صورت می‌گیرد که بخشی از دانشجویان شرکت کننده در این جنبش از یهودیان هستند که اعتراض خود را نسبت به اقدامات رژیم صهیونیستی با در قالب تجمع و سردادن شعار اعلام می‌کنند. 

در کنار همه طرح و برنامه‌هایی که هیات حاکمه آمریکا برای سرکوب این جنبش مدنظر دارد باید این نکته را یادآور شد که حتی اگر با تشدید خشونت علیه دانشجویان معترض به هدفش مبنی بر سرکوب این جریان معترض برسد باز هم این حرکت اعتراضی به مثابه یک آتش زیر خاکستر عمل خواهد کرد.