از کنترل کودک دست بردارید و درعوض راهنما و حامی او باشید.
وقتی کارهای کودک را انجام میدهید، از او حمایت نکردهاید، بلکه فرصت رشد را از او سلب کردهاید.
مداخله کردن، اعتماد به نفس کودک را پایین میآورد. بگذارید او خود به تنهایی از پس برخی مشکلات بربیاید.
کودک مضطرب را رها کنید، اما دور و بر کودک باشید تا هروقت کمک خواست، به او کمک کنید.
به کودکان اجازه دهید تا با رویارویی با چالشهای قابل کنترل، اعتماد به نفس پیدا کنند.
هنگامی که فرزندان در حین انجام کار یا برنامه و تکلیفی در شرف شکست قرار میگیرند، راه نجات، رفع مشکل کودک نیست. به کودک کمک کنید تا ایده خود را شکل داده و کار را به اتمام برساند.
به کودک یاد بدهید که خود راتشویق کند. تشویق والدین نیز احساس و انگیزه مثبت در کودک ایجاد میکند.
به جای ارزیابی نقاط ضعف، نقاط قوت کودک را توصیف کرده و روی آنها تاکید کنید.
روی تلاش، سختکوشی و پشتکار کودک متمرکز شوید نه روی نتایج.
هیچگاه در برابر فرزندان از خود و آنها بد نگویید.
ازاحساسات فرزند نهراسید.وقتی فرزندشماباسرخوردگی مواجه میشودیادتان باشد که همدردی شماتنها مرهم وآرامش وتوانافزای اوست.