در زندان عوفر چه می گذرد؟! ... روایتی هولناک از زبان اسیرای در بند رژیم اشغالگر

به گزارش جام‌جم‌آنلاین از العالم، این وکیل از زبان "محمد جاموس (۴۴ ساله)، فادی ایاد (۳۹ ساله) و فادی هویدی (۳۸ ساله) تنها بخشی از اعمال عاری از همه ارزش‌های انسانی و اخلاقی را که توسط نیرو‌های اشغالگر و زندان بانان صهیونیستی در حق اسرای غزه اعمال می‌شود، اینگونه بیان نموده است..

"آنچه که ما در معرض آن قرار گرفتیم فاشیسم واقعی است.. درآوردن لباس ولخت کردنمان، ضرب و شتم، شکنجه و آزارمان، بستن دست و پا وچشمان مان، گویی ما به طعمه‌ای برای این هیولا‌های هار تبدیل شده ایم که از گرسنگی، تشنگی، از درد فریادزدنمان لذت می‌برند، تا جایی که امروز باور نمی‌کنیم که هنوز زنده ایم".

زندانیان در ادامه این ملاقات خطاب به وکیل کمیسیون افزودند "ما تنها در مورد سه نفرمان صحبت می‌کنیم، اما این صدای تمام زندانیان غزه است که پس از ۷ اکتبر در چنگال صهیونیست‌ها اسیر شده اند، زیرا سفر مرگ از لحظه دستگیری در گاری و کامیون‌های نظامی، یعنی از همان جا با بدترین اهانت‌ها وبی رحمانه‌ترین شکنجه‌ها و ضرب وشتم‌ها انسان بودنمان انکار می‌شود، و تا زمان رسیدن به زندان ادامه دارد تا جائیکه آرزو می‌کنیم به خاطر این حجم حقارت و نفرت و جنونی که در وجود سربازان اسرائیلی در سال‌های اولیه‌شان عمرشان است زمین به هر نحوی ما را ببلعد ... این سربازان اسرائیلی با هر وسیله و روشی با ما بدرفتاری می‌کنند، سر و استخوان‌هایمان می‌شکنند به صورتی که از سراسر بدن‌هایمان خون سرازیر می‌شود و وقتی به بیمارستان‌ها منتقل و مداوا می‌شویم تازه دور تازه‌ای از کشتن ما آغاز می‌شود تا جائیکه ذهن ما دیگر قادر به درک آنچه که برایمان اتفاق افتاده نیست.

این زندانیان در توضیح بیشتر می‌گویند "از زمان دستگیری ما بیشتر وقت خود را به صورت نشسته یا روی شکم می‌گذرانیم و هر چقدر هم که بر شکنجه شده باشیم، حق نداریم هیچ صدایی دربیاوریم و درد خود را ابراز کنیم... همچنین در ایجاد ترس در ما و حمله به ما از سگ‌ها استفاده می‌شود و بی دلیل گاز اشک آور و گاز فلفل به داخل سلول هایمان پمپاژ می‌کنند.. اگر بگوییم که اکثر زندانیان غزه بار‌ها در زیر ضرب وشتم از هوش رفته اند، اغراق نکرده ایم. ما بار‌ها شاهد به شهادت رسیدن اسرا زیر ضرب و شتم زیر دست وپای زندانبانان بوده ایم وبرای نمونه هم می‌توان از شهید اسیر "اسلام سرساوی" نام برد.

زندانیان در پایان شهادت دادن خود تصریح کرده اند "امروز همه ما از بیماری رنج می‌بریم، چون بدنمان درهم شکسته و طعمه بیماری و جراحات ناشی از ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفته ایم با وجود این همه شرایط اسفبار نه درمان داریم و نه دارویی.. هنوز هم به امید اینکه زنده به آغوش خانه و خانواده‌هایمان بازگردیم، واقعیت را با تمام جزئیات مرگبارش به چالش می‌کشیم تا دوباره مادران، پدران، همسران و فرزندانمان را در آغوش بگیریم".