مترو کرج در ایستگاه اول در جا می‌زند!

به راستی چرا باید یک پروژه از کلنگ زنی تا بهره برداری زمان بر شود، بالاترین مقام‌های اجرایی از جمله وزیر کشور دولت سیزدهم برای بهره برداری از آن حضور پیدا کرد، اما حتی بعد از این افتتاح نشانه‌ای از بهره برداری از آن مشاهده نشد، اینکه سه روز در هفته در برخی از ساعات روز فعالیت داشته باشی که نمی‌توان گفت افتتاح از پروژه، افتتاح یعنی همه ساعات روز بتوان به مردم خدمات ارائه داد.
چندین سال است که مردم چشم به راه استفاده از مترو هستند، در واقعیت مترو به زخم ناسور، کهنه و چرکین شهر کرج تبدیل شده است. در دوره‌های مختلف شورای شهر برای حل آن خیز‌های متعدد برداشته شد، اما نتیبجه‌ای به دست نیامد، گره کوری است که تا مسافر از طریق آن جا به جا نشود هیچ شخصی باور نمی‌کند که این پروژه در مدار خدمات رسانی قرار گرفته است.
سازمان قطار شهری کرج و حومه در تاریخ ۱/۱۰/۱۳۸۰ با ابلاغ اساسنامه توسط وزیر کشور رسماً فعالیت خود را آغاز کرد که ادامه خط ۵ مترو تهران است؛ متشکل از ۷ ایستگاه بوده که همه ایستگاه‌ها در استان البرز بوده و به بهره‌برداری رسیده‌است، اما گویا هنوز خبری از تحویل این ایستگاه‌ها به سازمان قطار شهری کرج و حومه نیست و این ایستگاه‌ها توسط شرکت راه‌آهن شهری تهران و حومه اداره می‌شوند. (بر اساس سایت ویکی پدیا)
بر اساس شواهد خط ۲ متروی کرج از سال ۱۳۸۵ وارد فاز اجرایی شده است و باز بر اساس همان شواهد قرار بود تا سال ۱۴۰۰ به بهره برداری برسد که هنوز این اتفاق رخ نداده است.
خط ۲ مترو کرج از سال ۱۳۸۵ در محدوده شهری کرج آغاز شد. بنابر قرار رئیس وقت شورای اسلامی شهر کرج اکبر سلیم نژاد، این خط در ابتدای سال ۱۴۰۰ باید افتتاح می‌شد، اما تا انتهای شورای پنجم نیز این اتفاق رخ نداد. مشکلات و موانع اساسی در بهره‌برداری از خط ۲ به گفته مدیران اخیر مدیریت شهری کرج، «دپو» و «دیگر موانع جانبی» بود.
دوره ششم شورای اسلامی شهر کرج و شهرداری نیز وعده‌هایی درخصوص بازگشایی مترو داده شد که این وعده‌ها از این قرار بودند؛ هفته دولت سال ۱۴۰۱، دهه فجر سال ۱۴۰۱، نیمه شعبان سال ۱۴۰۱و پایان سال ۱۴۰۱اشاره کرد.
سرانجام، قطعه یک از خط ۲ متروی کرج از ایستگاه چهل و پنج متری گلشهر تا ایستگاه آیت الله طالقانی به طول ۶/۵ کیلومتر در ۸ اسفند ۱۴۰۱ با حضور وزیر کشور به بهره‌برداری رسید. در ادامه ایستگاه متروی رجایی‌شهر نیز در ۹ شهریور سال ۱۴۰۲ افتتاح شد، اما با همه این فعالیت‌ها مردم در شهر کرج خیری از مترو ندیدند.
در چند هفته گذشته که در روزنامه جام جم سرپرستی استان البرز به موضوع مترو پرداخته شده و از آن به تعابیر مختلف از جمله «مسئولان مترو کرج را گردن بگیرید» خبر‌ها و یاداشت‌هایی در مورد آن منتشر شده است این بار به سراغ شهروندان رفتیم تا در مورد این پروژه با آنان گفتگو کنیم.
امیر حسینی که خود را کارمند یکی از ادارات سطح استان البرز معرفی کرد به خبرنگار ما گفت: فاصله منزل مسکونی بنده تا محل کار حدود ۱۷ کیلومتر است و از حومه شهر برای کار به کرج می‌آیم.
وی با تاکید بر اینکه ساکن یکی از شهرک‌های اقماری شهرستان کرج است ادامه داد: برای تردد از آنجا تا محل کار با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم کرده است، زمان دانشجویی به دلیل نبود حمل و نقل شهری مناسب تردد نسبت به زمان کنونی دشوار‌تر بود و گرفتن خودرو یا تاکسی زمان زیادی صرف می‌شد.
او اضافه کرد: متاسفانه سیستم حمل و نقل عمومی کرج در ۲۵ سال گذشته اصلا مطلوب نبوده است، زیرا اگر تهران را به عنوان شاخص در نظر بگیریم آن زمان که کرج جزئی از تهران بود در مقایسه با پایتخت سیستم ناوبری شهری مناسبی نداشت.
وی افزود: در آن سال‌ها میانه دهه ۷۰ که تردد با اتوبوس‌های شهری زمان زیادی می‌برد بعد از خرید خودروی شخصی مدت زمان صرف شده برای رفت و آمد میان منزل و محل کار به ۳۰ دقیقه کاهش پیدا کرد و اگر خیابان‌ها شلوغ باشد این زمان افزایش پیدا می‌کند.
این شهروند گفت: برخی اوقات ترجیح می‌دهم که با دوچرخه فاصله منزل تا محل کار را طی کنم که آن هم دشواری‌های خاص خود را دارد، زیرا در شهر کرج بر خلاف شهر‌هایی مانند تهران و یا مشهد اصلا مسیری برای دوچرخه در نظر گرفته نشده است به همین دلیل تردد در خیابان‌های کرج خطرات خود را دارد.
این ساکن شهرک اقماری بیان کرد: وقتی کلنگ مترو در کرج بر زمین زده شد هر سال منتظر افتتاح و بهره برداری از آن بودیم، اما شورا‌های شهر و شهرداران و مدیران مختلف آمدند و رفتند، اما از مترو خبری نشد.
او تاکید کرد: مطمئن هستم که زمان کلنگ زنی مترو در کرج خیلی از مدیران و کارمندان شهرداری دانشجو و یا دانش آموز بوده اند و اکنون در قامت مدیر شهری در حال رسیدن به سنوات بازنشستگی و پایان خدمت هستند، اما از بارگیری مسافر توسط مترو خبری نیست.
این شهروند اظهار امیدواری کرد: اعضای شورای شهر و مدیران ارشد شهرداری حداقل به احترام خون شهید جمهور که قطار شهری کرج در زمان دولت او به بهره برداری رسید از خدمت رسانی گزینشی در روز‌های خاص دست بردارند و همه روز‌ها مسافران با مترو جا به جا شود.
معصومه محمدی که او هم کارمند یکی از ادارات شهرک اداری است در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد: خوشبختانه اداره برای تردد کارمندان سرویس در نظر گرفته است، اما مشکل اینجاست که اگر یک روز در سطح شهر کاری داشته باشم و باید با سیستم حمل و نقل عمومی رفت و آمد کنم با دشواری فراوانی روبرو هستم، زیرا هزینه تاکسی گزاف بوده و پیش از راه اندازی اتوبوس‌های جدید استفاده از این سیستم حمل و نقل عمومی به دلیل تراکم مسافر راغب نبوده است.
او نیز به مانند سایر شهروندان ساکن در البرز چشم انتظار فعالیت قطار شهری در کرج بوده و معتقد است که بر اساس اخباری که دارم گویا کلنگ متروی کرج همزمان با مشهد و اصفهان و شیراز بر زمین زده شده و سه شهر یاد شده زمان زیادی است که از مترو استفاده می‌کنند، اما کرج هنوز در بهره برداری از مترو اندر خم یک کوچه است و گویا شهروندان کرج باید منتظر بماند تا سرویس خود را به صورت کامل دریافت کنند.
وی ادامه داد: با توجه به گرانی سوخت و آسیب‌هایی که متوجه محیط زیست است و الودگی شهر کرج در تابستان به صورت ریزگرد و در زمستان به صورت وارونگی هوا این شهر چاره جز توسعه ناوگان شهری ندارد و تسریع در راه اندازی قطار شهری علاج این درد‌ها است.
شهروند دیگری که خود را علی اصغر یزدانی معرفی می‌کند در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد: محل کار من در شهر تهران قرار دارد و برای تردد به تهران از مترو استفاده می‌کنم، به دلیل محل کارم حتی المقدور سعی می‌کنم همه احتیاجات خود را از شهر تهران تامین کنم، خوشبختانه شرایط خدمات در تهران با کرج قابل قیاس نیست، زمانی که دوچرخه‌های بیدود در دسترس بود به راحتی در برخی از مسیر‌ها با آن دوچرخه‌ها رفت و آمد می‌کردم و کنار همه ایستگاه‌های مترو در سطح شهر تهران به این دوچرخه‌ها دسترسی داشتیم.
یزدانی ادامه داد: مضاف بر مترو اتوبوس‌های تندرو نیز از مزیت‌های شهر تهران محسوب می‌شوند که با اتوبوس‌های تندرو کرج قابل مقایسه نیستند، راه اندازی بی آرتی در کرج باعث ازدحام خودرو و کندی تردد شده است که امیدورام هر چه زودتر برای آن فکری شود.
سخن کوتاه؛ به نظر می‌رسد که مترو به درد لاعلاج شهر کرج و باتلاق مسئولان تبدیل شده که شهر بر اثر آن رنج و درد می‌کشد و مسئولان نیز که سوی آن حرکت می‌کنند در آن فرو می‌روند و از میان می‌روند؛ برای خود شهر هم که شده باید چاره‌ای برای آن اندیشیده شود.

به قلم:داود دهقانی_خبرنگار جام جم البرز