بهزیستی خانه ماست، خانه‌مان را به ما برگردانید...

آقای دکتر پزشکیان 
رییس جمهور  مردم شریف ایران

حالا بیش از ۴۴ سال از روزی که سازمان بهزیستی کشور از ادغام ۱۶ سازمان، موسسه و انجمن خیریه با یکدیگر پدید آمد می‌گذرد، زمانی که این ادغام به همت جمعی از دغدغه‌مندان و‌ فعالان حوزه‌های مختلف اجتماعی صورت گرفت، امید می‌رفت این سازمان تبدیل به خانه‌ای امن برای گروه‌های هدف این سازمان شود و موجب تقویت بیشتر سازمان‌های مردم‌نهاد و تشکل‌های غیردولتی این حوزه شود.

شاید خیالی خام که اگر چه دکتر محمدعلی فیاض‌بخش و‌ سید محمدباقر حسینی لواسانی بر آن باور داشتند، اما نه تنها محقق نشد که هر روز جامعه هدف، کنشگران اجتماعی و تشکل‌های مرتبط با این سازمان، از خانه خود دورتر شدند.

اما حالا و پس از رویکرد جنابعالی برای شنیدن صدای بی‌صدایان و گروه‌های محذوف، و باور شما به قدرت جامعه مدنی و استفاده از رویکردهای کارشناسی، ما کنشگران اجتماعی و تشکل‌های غیردولتی به بازگشت به خانه‌مان امیدوار شدیم. 

آقای دکتر میدری
وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی

ما کنشگران اجتماعی مستقل و سازمان‌های مردم نهاد به بازگشت به خانه‌مان با رویکرد و نگاهی که رئیس جمهور منتخب داشتند امیدوار شدیم و پس از حضور شما در وزارت خانه‌ای که از ۲۰ سال گذشته تاکنون مادر سازمان بهزیستی کشور است، امیدمان تقویت شد.

شاید با همین نگاه بود که برایتان نامه نوشتیم و از فردی حمایت کردیم که تاکنون بیش از ۱۲۰ سازمان مردم نهاد در سطح کشور از دانش، تخصص، تجربه و توانمندی‌اش برای اصلاح فرایندهای موجود در این سازمان حمایت کرده‌اند.

امروز امید داریم مسیری که توسط مدیران ناکارآمد قبلی، سال‌هاست به سمت خانه‌مان مسدود شده است را باز کنید، صدایمان را بشنوید، پشت درهای بسته برای این جمعیت عظیم تصمیم نگیرید و ناامیدمان نکنید!