ریشه‌های وفاق ملی در جمهوری اسلامی ایران

این روز‌ها از اهمیت وفاق ملی بسیار گفته می‌شود در این خصوص می‌توان به بیان و یادآوری چند نکته پرداخت. برای نمونه مهمترین عامل وفاق ملی در کشورمان فرهنگ اسلامی ریشه دار ماست، چراکه در طول بیش از هزار سال گذشته آنچه که موجب وحدت ملی و پیوستگی ملت ما بوده، یعنی ملت را با اقوام و زبان‌های مختلف در کنار یکدیگر نگه‌داشته فرهنگ اسلامی ما بوده است.

بنابراین تمام کسانی که دل‌شان به حال وفاق ملی می‌سوزد و به دنبال استحکام وفاق ملی‌هستند باید به این نکته توجه داشته باشند که تمام سعی و تلاش خود را بکار بگیرند تا فرهنگ اسلامی در کشورمان همچنان مستحکم و ریشه‌دار باقی بماند و ادامه پیدا کند.

نکته دیگری که در این خصوص باید به آن پرداخت بحث قانون اساسی است؛ فراموش نکنیم که قانون اساسی در همه کشور‌های دنیا و از جمله کشور ما به عنوان میثاقی ملی شناخته می‌شود.

‌به این ترتیب اگر خدشه‌ای به هر یک از اصول قانون اساسی وارد شود در واقع روی وفاق ملی و میثاق ملی تاثیر خواهد گذاشت. به همین دلیل صیانت از قانون اساسی باید مورد توجه قرار گیرد. به عبارت دیگر برای استحکام وفاق ملی باید به این مهم نیز توجه کافی شود.

مساله دیگری که در خصوص وفاق ملی باید به آن توجه شود، اصول رفتاری مردم و سیاستمداران است. چراکه رفتار ما نیز بر این مهم تاثیر می‌گذارد. به همین دلیل سیاستمداران باید از اقدامات و بیان سخنان هیجان‌زده و تفرقه برانگیز خودداری کنند. در واقع در این خصوص نباید فقط نگاه ما به رفتار و سخنان جناح مقابل باشد و رفتار و گفتار دوستان و همفکران خود را مورد اغماض قرار دهیم. برای استحکام وفاق ملی همه باید نسبت به رفتار و گفتار‌های خود توجه داشته باشند و اجازه ندهند شخصی خلاف این مهم اقدامی انجام دهد.

نکته دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد، این است که نسبت به یکدیگر سعه‌صدر داشته باشیم، یعنی انتقاد پذیر باشیم و در مقابل انتقاد‌ها زود عصبانی نشویم. در واقع این ویژگی در سیاستمداران یکی از پایه‌های تحکیم وفاق ملی است. به همین دلیل در برابر انتقادات نباید زود عصبانی شد و یکدیگر را محکوم کرد. افزون بر این مهم است که از روحیه همکاری جمعی نیز برخوردار باشیم.

مساله دیگری که در تحکیم وفاق ملی نقش دارد این است که افراد صلاحیت لازم را برای تصدی پست‌های مدیریتی داشته باشند. این مهم باید برای هیات دولت، وزیران، معاونان وزیران، مدیران و مسئولان دولتی مورد توجه باشد. در این بین شاید این پرسش مطرح شود که اگر شخصی در گذشته مرتکب رفتار‌های تند یا اشتباهی شده باشد، چه رویکردی باید در برابر آن اتخاذ کرد؟ در این خصوص لازم به یادآوری است که این احتمال وجود دارد که هر شخصی در گذشته مرتکب رفتار‌های تند شده باشد و بعد از آن به اشتباه خود پی برده باشد. امام خمینی (ره) جمله‌ای در این خصوص دارد با این مضمون که میزان حال فعلی افراد است.

این درحالی است که در کنار این مساله باید رفتار شخص واقعا نشان دهد که او از اشتباهات خود فاصله گرفته است و دیگر مرتکب اشتباه‌های گذشته نخواهد شد. طبیعتا در این زمینه نظرات سازمان‌های مسئول کاملا باید مورد توجه قرار گیرد. چنانچه قرار است فردی در مسئولیتی گمارده شود باید به ضوابط و مقرراتی که لازم است توجه شود. در واقع براساس قانون سازمان‌هایی در قبال احراز صلاحیت‌های اشخاص مسئولیت دارند و هنگام به کارگیری افراد در پست‌های مختلف باید به تاییدیه‌های این سازمان‌ها توجه داشت. افزون بر این نباید فراموش کرد که افراد می‌توانند در طول زمان تغییر وضعیت بدهند، مثلا فردی در گذشته مرتکب اشتباهاتی شده، اما امروز از آن مسیر فاصله گرفته و یا ممکن است فردی قبلا در مسیر درست بوده، اما امروز در مسیر خطا قرار گرفته باشد. مسئولان و دولتمردان باید نسبت به این قضیه حساس باشند و حتما تاییدیه‌های لازم را از مراجع ذی‌صلاح قانونی کسب کنند.

 بنابراین برای دستیابی به وفاق ملی و استحکام آن باید به نکاتی که به آن‌ها اشاره شد توجه لازم را داشته باشیم و با این رویکرد‌ها ان‌شاء‌الله وفاق مالی خوبی در کشورمان شکل خواهد گرفت و همه حول محور اسلام، قانون اساسی، رهبری و سیاست‌های کلان مقام معظم رهبری می‌توانیم به حرکت خود ادامه دهیم و به موفقیت‌های بیشتری دست پیدا کنیم.