با وجود ظرفیتهای تولیدی قابلتوجه در صنایع فلزی، ساختمانی، پتروشیمی، تجهیزات صنعتی و خدمات فنیمهندسی، سهم ایران از تجارت با آفریقا هنوز درحدی نیست که با توانمندیهای ملی همخوانی داشته باشد. آنچه در این مسیر ضرورت دارد، تقویت زیرساختهای صادراتی و برداشتن موانع ساختاری در تعاملات تجاری با این قاره است. از مهمترین چالشها میتوان به نبود روابط بانکی پایدار، ضعف در حملونقل مستقیم، فقدان موافقتنامههای تعرفهای و نبود دفاتر تجاری در بازارهای هدف اشاره کرد. در این شرایط، پذیرش و اجرای استانداردهای بینالمللی ازجمله کنوانسیونهای مرتبط با شفافیت مالی و تسهیل تجارت میتواندمسیررابرای حضورمؤثرتر ایران دربازارهای جهانی وبهویژه آفریقاهموارترکند.بهکارگیری ظرفیت نمایشگاههای بینالمللی، توسعه دیپلماسی اقتصادی، حضور هدفمند در بازارهای اولویتدار آفریقایی و حمایت عملی دولت از صادرکنندگان، گامهایی است که میتواند جایگاه صادراتی ایران را در این قاره تقویت کند. آینده صادرات غیرنفتی ایران، نیازمند تنوع جغرافیایی و نگاه بلندمدت به بازارهای نوظهور است؛ آفریقا یکی از مهمترین آنهاست.