نتایج این انتخابات نشان داد که حزب‌الله و امل نه فقط تضعیف نشده‌اندبلکه پایگاه اجتماعی خود را تقویت کرده‌اند. در تایید این صحبت باید گفت که مشارکت پرشور مردم در جنوب لبنان به‌رغم تهدیدهای مستقیم رژیم‌صهیونیستی به بمباران مراکز رأی‌گیری، نشان داد که مردم این مناطق هزینه‌پذیری برای مقاومت را پذیرفته‌اند. به‌ویژه در شهرهای مرزی مانند حاصبیا و بنت جبیل، حضور گسترده رأی‌دهندگان، پیام روشنی به دشمن بود تاکید داشت مقاومت، خط قرمز لبنان است. پیروزی در ۱۰۲ شهرداری بدون رقابت (تزکیه) و کسب اکثریت در مناطق کلیدی مانند صور و النبطیه، تأییدی بر نفوذ سازمان‌یافته این دو جنبش در بدنه جامعه لبنان است. از سوی دیگر نتایج این انتخابات پاسخی به پروپاگانداهای ضدمقاومت از سوی جریان‌های وابسته به غرب و عربستان بود.
آنها سعی کردند با تبلیغات گسترده، این تصور را ایجاد کنند که حزب‌الله پس از جنگ اخیر تضعیف شده اما نتایج انتخابات خلاف این ادعا را ثابت کرد. حتی در مناطقی مانند جبل لبنان و بعلبک که رقابت‌ها شدید بود، لیست‌های مقاومت با اختلاف قابل‌توجهی پیروز شد. پیام دیگر این انتخابات شکست پروژه خلع‌سلاح حزب‌الله بود. رویکرد دولت نواف سلام مبنی بر خلع‌سلاح مقاومت، با واکنش مردم جنوب لبنان مواجه شد. رأی آنها نشان داد که سلاح حزب‌الله نه فقط یک ابزار دفاعی بلکه نماد هویت مبارزاتی شیعیان لبنان است. در عین‌حال نتایج این انتخابات حاوی پیام‌های منطقه‌ای و بین‌المللی از سوی مردم این کشور بود. این انتخابات ثابت کرد که مبارزه با صهیونیسم همچنان محور اتحاد نیروهای مردمی در منطقه است.
همچنین پیروزی حزب‌الله، الهام‌بخش جنبش‌های مشابه در فلسطین،یمن و عراق بود.
در عین‌حال نتایج این انتخابات برای غرب چندان رضایت‌بخش و امیدوارکننده نیست. آمریکا و متحدانش امیدوار بودند با فشار اقتصادی و امنیتی، جایگاه حزب‌الله را در لبنان تضعیف کنند اما نتایج انتخابات نشان داد که «دیپلماسی تهدید علیه مقاومت» شکست خورده است. در نهایت این انتخابات ثابت کرد که صندوق‌های رأی می‌توانند سنگر جدیدی برای مقاومت باشد؛ سنگری که دشمن هرگز قادر به تصرف آن نخواهد بود.
