درخصوص کنفرانس هسته‌ای و نحوه برنامه‌ریزی و اجرای آن برای خوانندگان توضیح دهید؟
سیویکمین کنفرانس هسته‌ای ایران به‌عنوان بزرگترین گردهمایی علمی در حوزه هسته‌ای کشور برگزار شد. برنامه‌ریزی این رویداد علمی از اواسط سال گذشته آغاز و کمیته‌های مختلف علمی، اجرایی، پشتیبانی، روابط عمومی و امنیت با همکاری انجمن هسته‌ای ایران و دانشگاه فردوسی مشهد مشغول به کار شدند.
ارسال مقالات از ۲۶ آبان ۱۴۰۳ آغاز و با توجه به استقبال چشمگیر پژوهشگران، مهلت ارسال تا ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ تمدید شد. پس از دریافت مقالات، فرآیند داوری توسط متخصصان و اساتید برجسته کشور انجام و مقالات برگزیده برای ارائه در کنفرانس انتخاب شدند. همچنین هماهنگی‌های لازم با سازمان انرژی اتمی، پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای و سایر نهادهای مرتبط انجام شد تا این کنفرانس با کیفیتی مطلوب برگزار شود.
استقبال جامعه علمی از کنفرانس را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
خوشبختانه استقبال جامعه علمی بسیار چشمگیر بود. تعداد زیادی مقاله به دبیرخانه کنفرانس ارسال شد که نشان‌دهنده توجه ویژه پژوهشگران، اساتید و دانشجویان به این حوزه است. مقالات دریافتی از مراکز مختلف ازجمله دانشگاه‌ها، پژوهشگاه‌ها و صنایع مرتبط با حوزه هسته‌ای است که پوشش خوبی از تمامی محورهای کنفرانس را شامل می‌شود.
همچنین شاهد افزایش کیفیت علمی مقالات ارسالی نسبت به دوره‌های گذشته بودیم که این موضوع نشان از رشد و بالندگی فعالیت‌های پژوهشی در حوزه هسته‌ای دارد. این استقبال گسترده باعث شد تا مهلت ارسال مقالات را تمدید کنیم و فرصت بیشتری در اختیار محققان قرار دهیم. همچنین برگزاری حدود ۳۰ نشست تخصصی در این کنفرانس، یکی از ویژگی‌های برجسته و مثبت آن بود که بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
کنفرانس شامل چه بخش‌هایی بود؟
سیویکمین کنفرانس هسته‌ای ایران شامل بخش‌های متنوعی بود. محورهای اصلی کنفرانس: فیزیک، تکنولوژی و ایمنی رآکتورهای هسته‌ای، آشکارسازی و دزیمتری هسته‌ای، چرخه سوخت و مواد هسته‌ای، فیزیک هسته‌ای و ذرات، کشاورزی هسته‌ای، ایمنی، امنیت، حفاظت و راهبردهای هسته‌ای، پرتوپزشکی و پزشکی هسته‌ای، پلاسما و گداخت هسته‌ای، مولد و کاربرد پرتوها و فناوری کوانتومی بود.علاوه بر جلسات ارائه مقالات، کنفرانس شامل بخش‌های دیگری از جمله سخنرانی‌های کلیدی توسط متخصصان برجسته داخلی، میزگردهای تخصصی با موضوعات مهم و چالش‌های روز حوزه هسته‌ای، نمایشگاه دستاوردهای علمی و صنعتی، کارگاه‌های آموزشی تخصصی و بازدید علمی از مراکز تحقیقاتی و صنعتی مرتبط در مشهد نیز بود.
همچنین در حاشیه کنفرانس، نشست‌های تخصصی با هدف ایجاد تعامل بیشتر بین صنعت و دانشگاه برگزار شد تا زمینه‌های همکاری بیشتر فراهم شود.
این کنفرانس چه تفاوتی با کنفرانس‌های گذشته داشت و نقطه قوت آن کجا بود؟
این کنفرانس ویژگی‌های منحصر به فردی نسبت به دوره‌های قبل داشت. یکی از مهم‌ترین تفاوت‌ها، توجه ویژه به کاربردهای صنعتی و تجاری‌سازی فناوری‌های هسته‌ای بود. در این دوره سعی شد پل ارتباطی مستحکم‌تری بین بخش‌های پژوهشی و صنعتی ایجاد کنیم.
نقطه قوت دیگر کنفرانس، برگزاری نشست‌های تخصصی با حضور سیاستگذاران و مدیران ارشد حوزه هسته‌ای کشور بود تا چالش‌ها و راهکارهای توسعه این حوزه مورد بحث و بررسی قرار گیرد. همچنین برنامه‌ریزی دقیق‌تری برای ارائه مقالات صورت گرفت تا مقالات مرتبط با هم در یک نشست ارائه شده و امکان تبادل نظر بیشتری فراهم گردد.
از دیگر نقاط قوت این دوره، توجه ویژه به فناوری‌های نوین مانند فناوری کوانتومی و کاربردهای آن در صنعت هسته‌ای بود که در دوره‌های گذشته کمتر به آن پرداخته شده بود.از مقالات برتر چه حمایت‌هایی صورت می‌پذیرد؟
برای مقالات برتر کنفرانس، برنامه‌های حمایتی متنوعی در نظر گرفته شده است. مقالات برتر در هر محور، ضمن دریافت لوح تقدیر و تندیس کنفرانس، جایزه ویژه‌ای تحت عنوان جایزه شهید دکتر شهریاری دریافت کردند و جوایزی نیز به مقالات برتر اهدا شد. همچنین این مقالات برای چاپ در نشریات معتبر انجمن هسته‌ای ایران و مجلات علمی-پژوهشی مرتبط معرفی خواهند شد.
چرا شهر مشهد مقدس را برای برگزاری کنفرانس انتخاب کردید؟
انتخاب شهر مشهد برای برگزاری این کنفرانس به دلایل متعددی صورت گرفت. دانشگاه فردوسی مشهد یکی از قطب‌های علمی کشور در حوزه مهندسی هسته‌ای محسوب می‌شود و سابقه درخشانی در برگزاری رویدادهای علمی بین‌المللی دارد. همچنین این دانشگاه تجربه موفق برگزاری بیست و هفتمین کنفرانس هسته‌ای ایران (هرچند به صورت مجازی) را در کارنامه خود دارد.
دلیل دیگر، وجود مرکز پرتودهی گاما در مشهد است که یکی از مراکز مهم کاربردی فناوری هسته‌ای در شرق کشور محسوب می‌شود. این مرکز در زمینه‌های مختلفی مانند استریل‌کردن تجهیزات پزشکی، افزایش ماندگاری محصولات کشاورزی و مواد غذایی و برخی کاربردهای صنعتی فعالیت می‌کند و بازدید از این مرکز می‌تواند برای شرکت‌کنندگان کنفرانس بسیار آموزنده باشد. جاذبه معنوی حرم مطهر امام رضا(ع) نیز انگیزه مضاعفی برای حضور پژوهشگران از سراسر کشور در این کنفرانس خواهد بود.
تجربه برگزاری کنفرانس بین‌المللی سال گذشته را چطور ارزیابی می‌کنید و چه کمک‌هایی به کنفرانس امسال کرد؟
برگزاری کنفرانس سال گذشته که با رویکرد بین‌المللی انجام شد، بسیار ارزشمند و آموزنده بود. حضور متخصصان خارجی و تبادل تجربیات با آنها، افق‌های جدیدی را پیش روی محققان داخلی گشود و زمینه‌های همکاری بین‌المللی در پروژه‌های مشترک را فراهم کرد.
یکی از مهم‌ترین دستاوردهای آن دوره، آشنایی با استانداردهای بین‌المللی برگزاری کنفرانس‌ها و ارتقای کیفی فرآیندهای داوری و پذیرش مقالات بود که در کنفرانس امسال نیز از آن بهره می‌بریم. همچنین تجربه سال گذشته به ما کمک کرد تا فرآیندهای اجرایی را بهبود بخشیم و نقاط ضعف را برطرف کنیم. علاوه بر این، بازخوردهای دریافتی از شرکت‌کنندگان در دوره قبل، راهنمای خوبی برای برنامه‌ریزی بهتر کنفرانس امسال بوده است.
و سخن آخر...
با توجه به جایگاه ویژه فناوری هسته‌ای در سند چشم‌انداز کشور، این کنفرانس می‌تواند به عنوان یک رویداد مهم در راستای تحقق اهداف علمی و فناوری کشور ایفای نقش کند.همچنین به منظور تسهیل در حضور پژوهشگران جوان و دانشجویان، تسهیلات ویژه‌ای برای ثبت‌نام آنها در نظر گرفته شد.
