کارآفرین روستای احمدآباد کلیج 5 نفر را مشغول به کار کرد

به گزارش جام جم آنلاین مازندران ،در قرن چهاردهم در فرانسه توت فرنگی های وحشی از جنگل به زمین زراعتی منتقل شد و از آن به عنوان یک گیاه اهلی استفاده گردید که در سال ۱۳۴۵ شیخ عثمان نقشبندی از کُردستان تعدادی بوته ی توت فرنگی از ترکیه وارد و آنها را در باغ معروف خود واقع در روستای دورود” نزدیکی شهرستان سروآباد (استان کردستان) کشت نمودند که به رقم ” کردستان ” مشهور شد.

میوه توت فرنگی ابتدا سبز، سپس سفید و در آخر به رنگ قرمز در می‌آید. محصول زمانی که رنگ کامل قرمز به خود بگیرد و به مرحله رسیدن برسد برداشت می‌کنیم، چون توت فرنگی یک میوه غیر کلیماکتریک (بعد از چیده شدن دچار رسیدگی بیشتر نمی‌شوند) است. برداشت مکانیکی برای محصول توت فرنگی توصیه نمی‌شود چرا که این میوه نوعی سته بوده و آبدار است و بنابراین می‌بایست برداشت با دست صورت بگیرد به همین دلیل پرهزینه و وقت گیر است.

میوه توت فرنگی را می‌توان در دمای صفر درجه و رطوبت نسبی 90 الی 95 درصد و به مدت یک هفته نگهداری کرد. در این حالت میوه به خوبی یخ زده و در نتیجه فعالیت آنزیم‌ها و عوامل تخریبی و باکتریای به شدت کاهش می‌یابد که این امر موجب افزایش ماندگاری محصول می‌شود. میوه توت فرنگی به فشار و فشردگی و آسیب‌های مکانیکی بسیار حساس است. تقریباً تمام آسیب‌های مکانیکی از راه فعالیت آنزیم PPO یا اکسیداسیون فنول‌ها که به رنگ قهوه‌ای در خواهد آمد ایجاد می‌شود. به طور کلی می‌توان گفت فعالیت آنزیم پلی‌فنول اکسید از منجربه قهوه‌ای شدن و افزایش هدر رفت آب محصول می‌شود که این عامل منجربه آسیب رسیدن به کوتیکول می‌شود. تخریب کوتیکل نیز باعث افزایش فعالیت عوامب بیماری‌زا ده و به طبع آن میزان فعالیت‌های متابولیکی و تولید اتیلن در محصول بالا می‌رود و در نهایت منجربه افزایش فسادپذیری محصول می‌شود برای کاهش این عارضه می‌توان از پوشش‌های پلی اتیلنی استفاده کرد.

از شاخص‌های کیفی و بازارپسندی محصول می‌توان به رنگ خوب، داشتن بافتی سفت، عاری بودن از هرگونه آلودگی، چروکیدگی، صدمات فیزیکی، دارا بودن عطر و طعم خوب، حاوی مواد جامد محلول بالا   (TSS) و... اشاره کرد.