اما پرسش اساسی اینجاست:
چرا این پیشرفتها در ذهن جامعه، تصویر روشنی ندارد؟ چرا روایت علمی وفناوری ایران، نه در دل رسانهها و نه در ذهن مردم، به یک داستان باورپذیر و الهامبخش تبدیل نشده است؟
چالشها کجاست؟
-زبان سخت، روایت خاموش
پیشرفتهای علمی و فناوری اغلب در قالب مقالات تخصصی، گزارشهای فنی یا آمارهای خشک منتشر میشوند و فاقد «داستان انسانی» و بیان جذاب که عموم مردم را درگیر کند، هستند .
-فاصله دانشگاه با جامعه
استادان و پژوهشگران، هرچند محور اصلی تولید علماند، اما بواسطه رسانه گریزی کمتر توانستهاند نقش فعال در رسانهها یا ارتباط با افکار عمومی ایفا کنند. هرچند دراین میان نقش تخریبی رسانههای زرد و شبهعلمها واخبار منفی را نباید بیاثر دانست
-رسانههای غیرعلمی، صداوسیمای سنتی
نه رسانههای دیجیتال، شبکههای اجتماعی و مطبوعات بهدرستی وارد میدان روایتگری موثر علم و فناوری شدهاند، نه صداوسیما روایتی فراگیر، مستمر و جذاب از موفقیتهای علمی و فناوری ارائه داده است. پس بنابر این میبینیم عمده این مهم هم بیشتر بر دوش رهبر انقلاب افتاده است
-بیاعتمادی و فضای ذهنی منفی
افکار عمومی که زیر فشار تزریق ناامیدیها و کمبودها چالشهای روزمره است، بهسختی با روایتهای مثبت و پیشرفتها ارتباط برقرار میکند؛ بهویژه وقتی این روایتها سیاستزده یا بزرگنمایی شده به نظر برسند.
-فقدان سیاستگذاری مشخص رسانهای در حوزه علم و فناوری
• در بسیاری از کشورها نهادهای دولتی و غیرانتفاعی مسئول «ترویج علم» هستند، اما در ایران سیاستگذاری یکپارچه و هدفمند برای ترویجگری علم و فناوری بهندرت وجود دارد.
• فعالیتها گسسته و پراکنده است و بین وزارت علوم، معاونت علمی، صداوسیما، بخش خصوصی و رسانهها همکاری نظاممند و مستمری نیست.
چه باید کرد، راهکار چیست؟
در مدت مسئولیتم در معاونت علمی و فناوری و بنیاد ملی نخبگان در ستاد فرهنگسازی اقتصاد دانش بنیان اقداماتی انجام شد که باید روزآمد، تقویت و استمرار یابد.
- تربیت نسل «رسانهدانِ علم و فناوری»
باید روزنامهنگارانی تربیت و تقویت شوند که هم زبان علم را بفهمند و هم مهارت بهرهگیری از ابزارهای روایتگری نوین را داشته باشند: از پادکست و ویدئو تا مستند کوتاه و روایت برای شبکههای اجتماعی. .(ایکاش میشد برای اکثر خبرنگاران علم و فناوری کتابهایی مانند روایتگری موثر کندال هاون در قالب بوت کمپ تدریس شود )
- بازآفرینی نقش صداوسیما
نیت انجام و تولید برنامههای حوزه علم وفناوری در صداسیما بوده و هست اما در کمیت و کیفیت تولید و استمرار پخش و نوآوری نقصان بسیار داریم و البته آدم مطلع و کاربلد هم در این حوزه کم داریم، برنامههایی مانند «بربنیان دانش »، «نسیم دانش»، «ایران ساخت»، «چرخ» و.... تجربههایی موفق اما مربوط به سالها قبل بودند و حالا نیازمند روزآمدی، استمرار، تنوع فرمی و بهرهگیری از نوآوری و چهرههای علمی جذاب هستیم .
- مشارکت فعال استادان مبرز و دانشجویان خلاق
استادان میتوانند روایتگر علمی شوند و دانشجویان نیروی پیشران ترویج دانش و فناوری در فضای مجازی و رسانهای. نشریات دانشجویی، کانالهای علمی و ترویجی و تولید محتوای دیجیتال در بیان پیشرفتها باید تقویت شوند.
-داستانمحوری و برندینگ علمی
هر دانشمند، هر شرکت دانش بنیان، هر استارتاپ موفق و هر اختراع ملیای یک «داستان» است. این داستانها باید از قالب خبر خشک بیرون آمده و در دل مستندها، سریالها، انیمیشنها، مسابقات علمی و گفتوگوهای جذاب روایت شوند.
اگر قرار است علم، فناوری و نوآوری به فرهنگ عمومی جامعه تبدیل شود، باید از آزمایشگاه تا اتاق نشیمن و از دانشگاه تا مزرعه و کارگاه امتداد پیدا کند. امروز، پیشرفت کافی نیست؛ روایت پیشرفت است که جای خالیاش احساس میشود.
مردم اگر بدانند، باور میکنند و اگر باور کنند، حمایت میکنند و اگر حمایت کنند، ایران میتواند نهتنها پیشرفت کند که «پیشرفت را نیز معنا کند.»
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
داود فتحعلیبیگی معتقد است اقتباس از یک متن باید بهگونهای باشد که با فرهنگ بومی ما سازگاری پیدا کند
گفتوگو با افسانه حسامیفرد، اولین کوهنورد زن تاریخساز ایرانی در مسیر باشگاه هشت هزاریها
تهیهکننده، نویسنده و بازیگران مجموعه شبکه سه، از چالشهای تولید یک قصه اجتماعی میگویند
در گفتوگو با یک جامعهشناس، تهدیدات و فرصتهای هوش مصنوعی برای خانوادههای ایرانی را بررسی کردهایم