روز دوازدهم...

و زنهار ! این غفلتی که من و تو را در خود گرفته است ، ظلمات قیامت است. «سید شهیدان اهل قلم»
درود می‌فرستم به روح پاک شهیدانی که در حملات تجاوزکارانه و وحشیانه دشمن صهیونیستی به خاک کشورمان جام نوشین شهادت را نوشیدند.
خدا قوت و دست مریزاد عرض میکنم به  نیروهای نظامی و انتظامی که در حملات تجاوزکارانه جانانه در مقابل دشمن صهیونیستی ایستادند و علی رغم اینکه همه کفر در مقابلشان ایستاده بود از مامِ میهن دفاع کردند و مصداق آیه شریفه «إنْ تَنْصُروا اللهَ یَنْصُرُکُم وَ یُثَبّتْ أقدامَکُم» پیروزی را به ملت بزرگ ایران هدیه کردند.
قطع به یقین آسیب ها و صدمات جدی در عرصه منابع انسانی و زیرساخت ها بر کشور عزیزمان وارد شده است اما نباید نقش غیور مردان کشورمان را نادیده گرفت ، آنانکه با اتکا به توان داخلی و شاید با امکاناتی کمتر از دشمن صهیونیستی با تکیه بر ایمان و شجاعت ایستادگی کردند. از حق نگذریم  در حوزه جنگ افزار تا قبل از این ۱۲ روز هیچ میدان و آوردگاه واقعی برای شناسایی نقاط ضعف و قوت آن وجود نداشت و من مطمئن هستم این تجربه باعث پیشرفت و تبدیل نقاط ضعف ما به نقاط قوت و قابل اعتنا و اتکا همچون صنعت موشکی خواهد شد .
در این آوردگاه اما نمی‌شود از نقش مردم غافل شد، مردمی که از همان ساعات اولیه با کنار گذاشتن کدورت‌ها همبستگی خود را با کشور دوباره به ظهور بروز رساندند . چه مردمی که در شهرهای مورد تجاوز قرار گرفته پای کار ایستادند و همکاریِ مثال زدنی با همه نیروهای حاضر در میدان از قوای نظامی گرفته تا دستگاه های امدادی و  خدمات رسان داشتند ، چه مردمی که موجبات اسکان هموطنانی که بواسطه شرایط موجود چند صباحی را مهمان شهرها و استانهای دیگر بودند..
کادر درمان مثل همیشه با تمام توان برای کمک به مصدومین و مجروحین حضور چشمگیر داشتند.
دستگاه های امداد رسان (( هلال احمر و آتش نشانی))جان بر کف در مناطق متأثر از حملات تجاوزکارانه حضور پیدا کردند برای  امدادرسانی و خارج کردن مصدومین و مجروحین و گرفتارانِ زیر آوار و انتقال به مراکز درمانی .
و اما مردمی که در مناطق حادثه دیده بودند با آنکه خود متأثر از حوادث بودند و ایثارگرانه و فداکارانه با اینکه خودشان رنج دیده و دل آزرده بودند در هر گذرگاهی با هر آنچه در توان داشتند از فرزندان ملت که در حفظ امنیت و امدادرسانی حضور داشتند قدردانی و پذیرایی می‌کردند. مردمی که بار دیگر ثابت کردند با همه اختلافی نظرها ، گلایه ها و حتی سرخوردگی ها اما در بحرانی ترین بُرهه سالهای پس از جنگ تحمیلی همچون کوه پشت کشور ایستادند تا گزندی به کشور و تمامیت ارضی آن وارد نشود.
حال که آن روزهای سخت و طاقت فرسا به پایان رسیده است امیدوارم حاکمیت و دولتمردان کمر همت بسته با بهبود وضع معیشتی و اقتصادی دِینی که به گردن دارند را برای ملت ادا کنند و بدانند از خس و خاشاک خواندن ملت و بکار بردن تعابیری همچون آغل خواندن کشور راه به جایی نخواهند برد و در نهایت در روز واقعه آنچه برای کشور لازم و ضروری است همبستگی و اتحاد مردم و دولت است.حفظ و تداوم این وحدت و همبستگی کار ویژه دورانِ پسا جنگ است و می‌توان به جرأت گفت برای حاکمیت از نان شب هم واجب تر است.

پوریا خاکی 
۶ تیر ۱۴۰۴
یکم محرم ۱۴۴۷