جای خالی دانش‌آموزان شهید در ۱۳ آبان

در میان شهدای این جنگ، ۳۴ دانش‌آموز  از کودکان شش‌ساله تا نوجوانان دبیرستانی  جان باختند‌؛ کودکانی که آرزوی ورود به مدرسه را داشتند اما زیر آوار اصابت موشک‌ها مدفون شدند.طبق آمار رسمی وزارت آموزش‌وپرورش ایران، مجموع این ۳۴ شهید دانش‌آموزی، ۱۱ نفر از دوره ابتدایی (کلاس اول تا سوم) و ۱۳ کودک پیش‌دبستانی را شامل می‌شود. دو کودک شش‌ساله، علیسان جباری و طه بهروزی، کوچک‌ترین قربانیان بودند‌؛ آنها قرار بود مهرماه ۱۴۰۴ برای اولین‌بار پا به کلاس اول بگذارند اما موشک‌های رژیم صهیونیستی، رویاهای‌شان را پیش از آغاز، به خاک و خون کشاند.بیشترین شهدا از تهران (۲۲ نفر) بودند، جایی که حملات به مناطق مسکونی مانند شهرک چمران، خانواده‌های چندشهیدی را هدف قرار داد. زهرا بهمن‌آبادی به همراه خواهر و برادر کوچکش درآغوش خانواده جان باخت. درنجف‌آباد اصفهان، فاطمه و مجتبی شریفی، دو خواهر و برادر دانش‌آموز، به شهادت رسیدند. این کودکان،نه سرباز بودند ونه تهدید‌؛ فقط با کیف‌های رنگی و دفترهای نقاشی، درخانه‌های‌شان خوابیده بودند.جنگ۱۲روزه، به ۳۶ مدرسه هم آسیب زد‌؛ مدارسی که موج انفجار، دیوارهای‌شان را لرزاند و کلاس‌ها را به ویرانه تبدیل کرد. علاوه بر دانش‌آموزان، ۷ معلم  ازجمله دو بازنشسته  شهید شدند. با آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۴،صندلی‌های خالی در کلاس‌ها،غمی عمیق بر‌جای گذاشته است.حالا، درآبان۱۴۰۴، با فرارسیدن روز دانش‌آموز، فریاد «مرگ براسرائیل»معنای تلخ‌تری پیدا کرده است.کودکان ایرانی، که خون‌شان بر باد ظلم صهیونیستی رفت، نماد مقاومت‌اند.