
به گزارش جام جم آنلاین از اراک، محمد بیات، نماینده مردم خمین در مجلس شورای اسلامی در نشست شورای آموزش و پرورش استان مرکزی با اشاره به مشکلات حوزه تربیت بدنی و بروکراسی اداری گفت: بیش از پنج ماه از اعلام اعتبار حوزه تربیت بدنی گذشته اما هنوز در استان تخصیص و اعلام نشده است. این روند بروکراسی اداری قابل قبول نیست و باید دستگاههای مربوطه یا مدیرکل آموزش و پرورش استان پیگیری جدی داشته باشند. کمیسیونهای ماده نیز باید به صورت لحظهای و مستمر موضوع را دنبال کنند تا کارها معطل نماند.
وی افزود: برنامههای فوقبرنامه باید حتماً در شورای آموزش و پرورش استان مصوب شود تا جنبه قانونی و اجرایی پیدا کند. این موضوع پایهای است و باید در کنار آموزش، پرورش و تربیت اجتماعی دانشآموزان نیز دیده شود.
بیات با بیان اینکه برخی تعارضها میان مدارس و اداره تبلیغات اسلامی وجود دارد، اظهار کرد: مدرسه بامداد ظرفیتهای خوبی دارد اما متأسفانه مسئولیت آن بر عهده آموزش و پرورش گذاشته شده در حالی که طبق قانون، اداره تبلیغات اسلامی باید در تأمین نیروی انسانی و خدمات کمک کند. این مجموعه یک نهاد تربیتی خاص و ویژه است و باید اعتبار لازم برای مدیریت آن در نظر گرفته شود.
رئیس مجمع نمایندگان استان مرکزی به موضوع مالیاتهای نشاندار اشاره کرد و گفت: سه تا چهار پروژه بزرگ و ابرپروژه در شهرستان تعریف شده که باید تا 15 اردیبهشت تعیین تکلیف میشد، اما به دلیل عدم هدایت درست، منابع آن به خزانه دولتی برگشته است. در کنار این پروژههای بزرگ، لازم است چند پروژه در حوزه تربیت نیز در نظر گرفته شود تا بتواند نیازهای روزمره مدارس را برطرف کند. حتی مبالغی مانند 100 تا 200 میلیون تومان که شاید در نگاه کلان ناچیز باشد، برای تجهیز مدارس و رفع نیازهای آموزشی بسیار راهگشاست.
وی بیان کرد: مالیاتهای نشاندار میتوانند به حوزه تعلیم و تربیت کمک شایانی کنند و اگر مقدمات کار فراهم شود، والدین نیز در این مسیر مشارکت خواهند داشت. این منابع باید به جای بازگشت به خزانه، صرف توسعه و ارتقای مدارس شهرستان شود.
پایان خبر/
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
کاظم اولیایی در گفتوگو با جامجم از رفتارهای خارج از ادب و فرهنگ بعضی فوتبالیستها انتقاد کرد
امیدعلی مسعودی معقتد است در سنت شیعی، گریه یکی از ابزارهای مهم انتقال معنا و حفظ هویت دینی بوده است