ظرفیت مناسب سیستان‌وبلوچستان برای تولید جلبک‌های دریایی

به گزارش خبرنگار جام جم آنلاین سیستان و بلوچستان - 

جلبک‌های دریایی کاربردهای گسترده‌ای در کشاورزی، صنایع غذایی، داروسازی، آرایشی‌بهداشتی و محیط‌زیست دارند. آن‌ها منبعی غنی از مواد معدنی، ویتامین‌ها، پلی‌ساکاریدها و ترکیبات زیست‌فعال هستند که هم در تولید کودهای ارگانیک و هم در صنایع پیشرفته نقش کلیدی ایفا می‌کنند.

تصفیه آب ، انرژی زیستی و کاهش کربن از کارکردهای زیست محیطی این گونه آبزی می باشد

به این ترتیب، جلبک‌های دریایی از یک منبع طبیعی ساده به ابزاری چندمنظوره در کشاورزی، سلامت، صنعت و محیط‌زیست تبدیل شده‌اند

نیاز ایران به جلبک (برای مصارف غذایی، آرایشی‌بهداشتی، دام و طیور و مکمل‌ها) حدود ۲۵۰ تُن در سال برآورد شده است

شرکت‌های داخلی تنها حدود ۵۰ تُن از این نیاز را تولید می‌کنند. ارزش تولید داخلی جلبک در ایران حدود ۳.۶ میلیون دلار است و مابقی مصرف جلبک سبز در ایران عمدتاً از واردات تأمین می‌شود. ارزش واردات جلبک به ایران عددی به دلار برآورد می شود.

 در حال حاضر قیمت خیار دریایی (به‌ویژه نوع خشک‌شده که بیشتر در بازارهای آسیایی عرضه می‌شود) بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ دلار به ازای هر کیلوگرم متغیر است. این اختلاف قیمت به کیفیت، گونه، و محل برداشت بستگی دارد

برنامه‌های توسعه‌ای در سواحل مکران برای ایجاد شهرک‌های جلبکی با توجه ظرفیت‌های طبیعی ایران (سواحل طولانی و آب‌های گرم)، امکان کاهش وابستگی به واردات و تبدیل ایران به تولیدکننده منطقه‌ای وجود دارد

کشورهای واردکننده اصلی جلبک دریایی شامل ایالات متحده، کشورهای اروپایی (فرانسه، آلمان، اسپانیا)، ژاپن، کره جنوبی، هند و مالزی هستند. این کشورها به دلیل نیاز صنایع غذایی، دارویی، آرایشی و کشاورزی، بخش بزرگی از جلبک دریایی را وارد می‌کنند.

کشورهای حوزه خلیج فارس مانند امارات، قطر، کویت، بحرین و عمان به دلیل شرایط اقلیمی خشک و محدودیت کشاورزی، واردکنندگان مهم بسیاری از محصولات از جمله جلبک دریایی و فرآورده‌های آن هستند. این واردات بیشتر برای صنایع غذایی، دارویی، آرایشی و کشاورزی انجام می‌شود و بخش عمده آن از کشورهای آسیای شرقی (چین، کره جنوبی، اندونزی، مالزی) و همچنین اروپا تأمین می‌گردد.

بازار جهانی جلبک دریایی ارزش بالایی دارد و کشورهای توسعه‌یافته مانند آمریکا و اروپا بیشترین واردات را دارند، در حالی که کشورهای آسیایی مثل چین و اندونزی تولیدکنندگان اصلی هستند. ایران نیز می‌تواند با توسعه تولید داخلی، بخشی از این بازار وارداتی را هدف قرار دهد

جلبک دریایی می‌تواند به یکی از صنایع اشتغال‌زای پایدار در مناطق ساحلی ایران تبدیل شود.

با حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان و ایجاد زیرساخت‌های فرآوری، این صنعت توانایی دارد صدها تا هزاران فرصت شغلی ایجاد کند.

اهمیت آن بیشتر در اشتغال روستایی و دانش‌بنیان است تا مقیاس‌های بزرگ مانند نفت و گاز.

جلبک دریایی می‌تواند به یک جاذبه گردشگری نوآورانه در ایران تبدیل شود، به‌ویژه در مناطق ساحلی که نیازمند توسعه پایدار هستند. ترکیب علم، غذا، فرهنگ و طبیعت می‌تواند تجربه‌ای متفاوت برای گردشگران داخلی و خارجی ایجاد کند.