سردمزاجی در زنان

این مشکلات می‌تواند در زمینه تحریک اولیه، تغییرات واژن و خشکی واژن یا عوامل دیگر باشد. هر یک از این مشکلات تشخیص و درمان خود را دارد و هریک باید از سوی متخصص باتجربه بررسی شود.

نکته مهم این است که بدانیم آیا واقعا مشکلی وجود دارد یا نه؟ متاسفانه با تبلیغات غلطی که در این زمینه در ماهواره و رسانه‌های تبلیغاتی مشابه انجام می‌شود، تصور غلطی به‌وجود آمده است. این تبلیغات با این هدف انجام می‌شود تا نیاز در جامعه برای مصرف داروها و وسایلی که تبلیغ می‌شود، ایجاد شود و البته در موثر بودن این داروها و وسایل شک بالایی وجود دارد.

در بسیاری از کسانی که با ابراز مشکل در زمینه جنسی مراجعه می‌کنند، مشاهده می‌شود که اصولا بیماری ای وجود ندارد و فرد سیستم طبیعی دارد. مثلا خانم یا آقایی که هر یک ماه یک بار تمایل جنسی دارند اگر از وضع موجود احساس کلافگی یا عصبانیت نکنند، اصلا بیمار نیستند و نیازی به درمان ندارند البته کسانی که به‌دنبال یک دوره فعال جنسی، دوره غیرفعالی را تجربه می‌کنند، احتمالا مشکل داشته و نیاز به درمان دارند.

مورد دیگر این که بسیاری از مشکلات جنسی ریشه در روان دارد یعنی مشکلات روحی، اضطراب، افسردگی و... تاثیر شدید و واضحی در این زمینه دارد.

در کنار مشکلات روحی نمی‌توان به مشکلات جسمی بی‌توجه ماند. بیماری‌های مزمن زیادی وجود دارد که با کاهش میل جنسی همراه است. از جمله مهم‌ترین بیماری‌ها می‌توان به بیماری‌های غدد شامل اختلالات تیروئید، افزایش هورمون پرولاکتین، دیابت و یائسگی، نارسایی کلیه، کبد و ریه، عفونت‌ها بخصوص عفونت‌های واژن و رحم، افتادگی مثانه و اختلال در دفع ادرار، بیماری‌های سیستم عصبی مثل دیسک کمر، ام‌اس و بیماری صرع اشاره کرد. فشار خون و بیماری‌های انسداد عروقی از جمله بیماری های شایع دیگری است که می‌تواند منجر به کاهش میل جنسی شود.

مصرف داروها هم در بسیاری از موارد از عوامل زمینه‌ساز کاهش میل جنسی است حتی داروهای ساده‌ای مثل سایمیتیدین می‌تواند موجب این مشکل شد. داروهایی که در درمان فشار خون(ایندرال و متیل دوپا)، افسردگی و اضطراب (آمی‌تریپتیلین، دیازپام و فلوکستین) و داروهایی که برای درمان نازایی استفاده می‌شود (لتروزول)، هم از این دسته داروهاست و با مشاوره و تغییر این داروها می‌توان به درمان مشکلات جنسی این بیماران پرداخت.

مساله مهم دیگر داروهایی است که برای درمان این مشکلات تبلیغ می‌شود و اغلب بی‌اثر یا دارای عوارضی برای مصرف‌کننده است، پس برای درمان این مشکلات باید به پزشکی که در تشخیص و درمان این دسته بیماری‌ها مهارت دارد مراجعه و از خوددرمانی پرهیز کرد، اما داروهایی که برای درمان استفاده می‌شود تستوسترون برای زنان یائسه، بوپروپیون در موارد خاص، تیبولون و برمه ملانوتید است و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.

دکتر ثریا عالمی - جراح و متخصص بیماری‌های زنان و زایمان