ممد نبودی ببینی

سلام می‌دهیم به آخرین سنگر مقاومت رزمندگان و اولین محل تجمع آنان پس از آزادسازی آن، یعنی مسجد جامع این شهر، بر مأذنه‌های زخمی‌اش، بر دیوارهای مقاومش، بر آنان که اولین نماز را در آن برپا داشتند و سجده شکر به جای آوردند. سلام می‌دهیم به اولین فرمانده سپاه این شهر، شهید محمد جهان‌آرا، که خرمشهر با نام او عجین شده است.

به جانباز شهید حاج علی گروسی که اولین گلبانگ اذان او پس از فتح این شهر از مأذنه‌های مسجد جامع طنین‌انداز شد، به قامت آیت‌الله جمی که اولین نماز را به جماعت اقامه کرد. سال‌های سال است که از آزادی خرمشهر می‌گذرد؛ اما گویا همین دیروز بود که گوینده اخبار نیمروزی رادیو در خبر ساعت 14 این خبر را اعلام کرد:

«شنوندگان عزیز... شنوندگان عزیز... توجه فرمایید... خرمشهر، شهر خون آزاد شد.»

و هیچ‌یک از شنوندگان صبر نکردند تا بقیه خبر را بشنوند و همه بیرون ریختند و به خیابان آمدند، همه شادمانی کردند، شربت و شیرینی پخش کردند، یک صدای خسته هم سرودی را می‌خواند که قرار بود در حافظه تاریخ ماندگار شود:

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته/ خون یارانت پرثمر گشته/ آه و واویلا... کو جهان آرا...

و حالا سوم خرداد یادآور حماسه‌ای می‌شود ماندگار که تاریخ هیچ‌گاه رشادت و ایستادگی فرزندان این مرز و بوم را در آزادسازی خرمشهر از یاد نخواهد برد؛ حماسه‌ای که دستاورد عملیات بزرگ بیت‌المقدس بود و خرمشهر عزیز را از چنگال متجاوزان بعثی آزاد کرد و به زندگی مردم این شهر امیدی دوباره داد.

محمد خامه‌یار / جام‌جم