شورش کارگری در آلمان شرقی

به گزارش جام جم آنلاین، شرایط جدید کار در کارخانه ها توسط رژیم استالینی والتر اولبرایخت که پس از سرنگونی رژیم نازی در نواحی تحت اشغال شوروی در آلمان شرقی ایجاد شده بود ، به کارگران تحمیل گردیده بود.

این شورش کارگری چند ماه پس از مرگ جوزف استالین رهبر شوروی رخ داد. در فردای این قیام کارگری دامنه آن در تمام شهرهای جمهوری دموکراتیک آلمان ( آلمان شرقی قبلی) گسترش یافت.

در برلین شرقی بیش از 60000 تظاهر کننده به نهادهای حکومت حمله کردند. والتر اولبرایخت ناگزیر شد به نیروهای اتحاد جماهیر شوروی متوسل شود واین قیام کارگری به خاک و خون کشیده شد.

دستکم صدها نفر فقط در شهر برلین شرقی کشته شده و بیش از 25 هزار نفر دستگیر شدند. این قیام با بی تفاوتی غربی ها مواجه شد.

براساس پرونده هایی که پس از اتحاد دو آلمان از آرشیو های "استازی"  پلیس مخفی آلمان شرقی به دست آمد ، این قیام در 700 شهر و روستای آلمان شرقی گسترش یافته بود. در تمام این مناطق مردم به اداره های دولتی حمله کرده و بسیاری از آنها را به آتش کشیدند.

تظاهرکنندگان خواستار سقوط رژیم کمونیستی، خروج سربازان شوروی و اتحاد دو آلمان شده بودند. به رغم سرکوب این قیام ، اما نخستین قیام عمومی در آلمان شرقی تحت اشغال شوروی و پشت پرده آهنین بود.

قیام کارگران آلمان شرقی در روز 17 ژوئن سال 1953 میلادی  به‌رغم سرکوب شدن ،سرآغازی برای فروپاشی دیوار برلین در 9 نوامبر سال 1989 و اتحاد مجدد دو آلمان در سوم اکتبر سال 1990 میلادی بود.بهرام افتخاری.