مسافر پرواز رمضان

آمده‌ام برای نیل به حصول رضایتی که تو می‌دانی و من به آن غافل و ناآشنایم. رضایتی که مرا به ذات اقدس تو رهنمون باشد.

امروز که به مهمانی آمده‌ام، می‌خواهم سرانجام کارم را که خشنودی تو و رستگاری من باشد عطایم بخشی که تو مهربان‌ترین مهربانان هستی.

خدایا توفیق تلاوت آیات قرآنی و نورانی تو، سرمایه‌ای جاوید برای من است. سرمایه‌ای که مرا به آداب زندگی، دوستی‌ها و دشمنی‌ها، تولی و تبری، امید و رجاء، خوبی‌ها و بدی‌ها آشنا می‌کند. مرا پند زندگی می‌دهد و از کژی‌ها برحذر می‌دارد، سرگذشت پیشینیان را برایم بازگو می‌کند تا از آموزه‌های آنها عبرت گرفته و در زندگی به کار بگیرم.

خدایا! من ناتوانم، تو به من توانایی 10 تا توفیق تلاوت آیات قرآنی را از آن خود کنم و آیه آیه آن را چراغ راه خود قرار دهم تا در ظلمت روزگار در گرداب سستی و خمودی و تن به بی‌عدالتی و ظلم و ستم ندهم و در همان راه و صراطی که بندگان خاص، اولیا و دوستان تو در آن رهنمون شدند، گام بردارم. من به مهمانی تو آمده‌ام، تو راه و رسم مهمانی را به من بیاموز تا با زبان و دلی پاک با تو سخن بگویم و مسافر پرواز رمضان باشم. من برای مهمانی آمده‌ام و تو میزبانی مرا عهده‌دار باش، من فقیر و ناتوانم، تو مرا بر سر سفره احسان خود جای بده.

محمد خامه‌یار - جام‌جم