علامت‌های اقتصادی کابینه یازدهم

به عنوان مثال در انتخاب تیم اقتصادی کابینه نهایت وسواس و دقت به کار برده شده تا میزان ریسک به حداقل برسد. به احتمال زیاد آقای روحانی به این نکته واقف بوده و هست که شرایط حساس و پیچیده امروز اقتصاد ایران جای آزمون و خطا باقی نمی‌گذارد.

همچنین وقت زیادی برای تلف کردن وجود ندارد و افکار عمومی نیز نه تحمل ادامه مشکلات اقتصادی موجود را دارد و نه توقع دارد که دولت برای حل مشکلات، این دست و آن دست کند لذا رئیس‌جمهور سراغ افرادی رفته که در عین تکنوکرات بودن، سابقه طولانی در پست‌هایی که قرار گرفته‌اند، دارند لذا چون آن بخش را می‌شناسند، می‌توانند با صرف کمترین زمان مشکلات را شناسایی و برای حل آن اقدام کنند. همچنین نگاهی به دیگر همکاران غیرکابینه‌ای رئیس‌جمهور نشان می‌دهد آنها نیز مدیران قدیمی اقتصاد هستند.

معاون اول و رئیس‌ دفتر حسن روحانی هریک سابقه‌ای طولانی در پست‌های مختلف اقتصادی دارند.

این سابقه به آنان امکان می‌دهد با درک حساسیت مسائل اقتصادی برای رتق و فتق سریع آن در دولت، اولویت قائل شوند و هم تصمیمات هیات وزیران را پخته کرده و اجرای آن را تسهیل کنند.

حضور رئیس پارلمان بخش خصوصی در سمتی که نزدیک‌ترین تماس و ارتباط با شخص رئیس‌جمهور را دارد و نکاتی که وی می‌تواند در خلال این تماس‌ها به روحانی متذکر شود نیز علامت روشن دیگری به اقتصاد ایران است. لذا اقتصاد ایران این روزها امید یافته است که درک شود و دولتمردان مشکلاتش را عمیقا بفهمند و برای حل آن راه‌حل‌های ریشه‌ای ارائه دهند.

قطعا این احساس درک شدن، حس خوبی به اقتصاد ایران می‌دهد؛ احساسی که می‌تواند به کنترل انتظارات تورمی کمک کرده و امید به آینده و افق اقتصاد را که لازمه حضور و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی واقعی در صحنه اقتصاد کشور و تامین منابع مالی مورد نیاز آن است تقویت کند.

سید علی دوستی موسوی - دبیر گروه اقتصاد