راه و ​رسم دوست‌داشتن

«محسن دوست دارد فقط مال خودش باشم. چشم ندارد ببیند کسی نگاهم می‌کند. دیروز که با هم برای خرید رفته بودیم نمی‌دانم کسی که از کنارمان رد می‌شد اصلا مرا نگاه می‌کرد یا نه که یکدفعه پرید یقه طرف را گرفت.

توی مهمانی همه‌اش چشمش به من است که ببیند به کس دیگری غیر از او نگاه می‌کنم یا نه. دیگران را هم همه‌اش دارد می‌پاید.

از شدت عشق دارد دیوانه می‌شود. یک روز به من گفت اگر با هم ازدواج کنیم دیگر نمی‌گذارم از خانه بیرون بروی یا تلفن را جواب بدهی. دوست ندارم کسی تو را ببیند یا صدایت را بشنود.

محسن برای هر چیز کوچکی غیرتی می‌شود و می‌خواهد دعوا راه بیندازد.»

عشق یا ضدعشق

عشق شاید چیز خوبی باشد، اما اگر بخواهید از مزایای آن بهره ببرید اول باید بدانید دقیقا عشق چگونه است و آیا رابطه شما یک عشق است یا یک رابطه یک طرفه که هر چه محبت می‌کنید عشقی به سوی شما نمی‌آید.

باید مطمئن شوید آنچه از محبوب خود که با او قصد ازدواج دارید دریافت می‌کنید محبت است یا کنترل وسواسی و حسادت‌آمیز و مخرب.

برای این منظور در دوران نامزدی باید با هم در چارچوب اصول اخلاقی و با رعایت حریم‌ها رفت و آمد کنید تا با دقت در رفتار یکدیگر، از انتخابتان مطمئن شوید.

عشق زبانی و عشق جانی

آن نصیحت را یادتان هست که شاعر می‌گوید: « یار جانی را نگه دار و به پایش جان فشان تا می‌توانی؟»

رابطه عاشقانه هم همین طور است و با روح و جان آدمی سر و کار دارد و به زبان ختم نمی‌شود.

کسی که عاشق است به خاطر این دوست داشتن خیلی کارها ‌می‌کند و خیلی از رفتارها را انجام نمی‌دهد.اگر نامزد شما در عمل کم می‌آورد، اما در زبان آوری استاد است او را به عمل بیازمایید. زیرا به عمل کار برآید به سخندانی نیست.

عاشق نباید دروغگو باشد زیرا برای شما شأنی بیش از این قائل است که فریبکاری کند. در یک ارتباط زناشویی توام با عشق و محبت تنها راستی و صداقت است که بنیان تمام رفتارهای منجر به پذیرش متقابل را به وجود می‌آورد.

اگر در گفتار و رفتار نامزد خود تناقض دیدید و عشق او منجر به زجر و عذاب شما می‌شود و در کلافی از پنهان کاری ناپدید می‌شود باید در تصمیم خود تجدیدنظر کنید.

کنترل کردن عشق نیست

شاید شما هم شنیده باشید که در سخنان بسیاری از دختران و پسران حس کنترل بیش از حد و حسادت بی‌دلیل به عشق تعبیر می‌شود و به بهانه آن شخص جواز هر رفتاری را به خودش می‌دهد، اما در یک عشق دو طرفه اعتمادی نهفته است که آزادی عمل معقولانه‌ای به همراه می‌آورد.

ثریا خانمی بیست و پنج ساله از عشق همسرش تعریف می‌کند که در یک پیک‌نیک دسته‌جمعی با خانواده به خاطر هم کلامی او و برادرشوهرش با وی گلاویز شده بود.

او می‌گوید: این کار او بسیار مرا تحقیر کرد و با خود گفتم الان خانواده شوهرم مرا چگونه دختری فرض می‌کنند و فکر می‌کنند همسرم از من چه دیده است که این طور مشکوک است. او جلوی افراد خانواده به من نهیب می‌زند که برو توی آشپزخانه، تو چیزی نگو یا برو چادر سرت کن در حالی که من حجاب مناسبی دارم و اگر بنا باشد چیزی بگوید باید آهسته به خودم بگوید نه جلوی دیگران. همیشه هم بهانه‌اش این است که خیلی دوستت دارم و با این حرف دهان من را می‌بندد.

گاهی برخی بدگمانی‌ها، تهمت و افتراست و برخی رفتار‌ها غرور طرف مقابل را جریحه‌دار می‌کند و صفت عشق هرچه باشد خرد کردن غرور معشوق نیست.

تو خوبی اما...

کسی که عاشق شماست کم‌کم به تمام کیفیت‌ها و روابط مربوط به شما علاقه‌مند می‌شود. به خانواده شما احترام می‌گذارد زیرا موهبتی چون شما را نصیبش کرده‌اند و به دوستانتان علاقه‌مند می‌شود زیرا شما را سرگرم و خوشحال می‌کنند.کسی که از همان ابتدا برای ارتباط با خانواده‌تان منت می‌گذارد و احترام آنان را نگاه نمی‌دارد عشق بی‌قید و شرطی ندارد و شما را همان طور که هستید نمی‌پذیرد و در اولین برخورد خواهد گفت: «تو فرزند همان خانواده هستی!»

«گفت از راست نرنجیم ولی

هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت»

حق با حافظ است و به نکته دقیقی اشاره کرده است. کسی که عاشق است معشوق را به باد انتقادهای کوبنده نمی‌گیرد زیرا محبوب خود را با همه فراز و فرود شخصیت‌اش دوست می‌دارد، اما کسی که می‌خواهد باشما باشد تا شما را چنان که می‌خواهد تغییر دهد و امیدش تبدیل شما به چیزی است که دوست می‌دارد در واقع عاشق ایده‌آل‌ها و تخیلات خودش است نه انسانی که هم‌اکنون هستید.

انتقاد مفید است، اما تا جایی که سازنده باشد و رنجش ایجاد نکند نه این که کلا شخصیت طرف مقابل را زیر سوال ببرد.

عشق سهل و ممتنع است

شما نمی‌خواهید محبوب خود را از دست بدهید پس با او نرم هستید. اگر اشتباهی کنید از عذرخواهی نمی‌گریزید و اگر دیدگاه همسر خود را بشنوید با او لجبازی نمی‌کنید. اگر چنین نیست باید در کیفیت عشق خود تجدیدنظر کنید.

‌عذرخواهی در برابر کسی که دوستش دارید باید برایتان بسیار راحت باشد چراکه غرور در ‌برابر معشوق جایی ندارد.

به صحرا بنگرم صحرا تو بینم

یکی از ویژگی‌های عشق این است که هرگز معشوق فراموش نمی‌شود و به قول باباطاهر چون به دریا و صحرا بنگرید عشق خود را می‌بینید چگونه ممکن است فراموش کنید که در تصمیم‌گیری‌ها او هم سهمی دارد؟

وقتی همسرتان را دوست داشته باشید همیشه می‌خواهید نظر او را ‌راجع به همه چیز جویا شوید و کاری کنید که او را خوشحال می‌کند، پس همیشه با او مشورت می‌کنید.

اختلافات و روش‌ها

عاشق به معشوق خود پرخاشگری نمی‌کند و به او لطمه نمی‌زند. اگر در اولین اختلاف‌نظر همسر آینده‌تان به شما پرخاش کرده و بعد هم موبایلش را رویتان بسته و چند هفته گذشته و حتی یک زنگ هم نزده کمی با خود فکر کنید.

کسی که عاشق است محبوب خود را با آرامش قانع می‌کند و دلیل مخالفت‌ را روشن و واضح برایش توضیح می‌دهد و به دنبال پذیرش اوست نه پذیرفته شدن بی‌قید و شرط خودش آن هم به زور قهر و تحکم.

فرد عاشق اشتباهات را راحت‌تر می‌بخشد و فراموش می‌کند و گاه اصلا به چشمش نمی‌آید و به قول شاعر: یاری که تحمل نکند یار نباشد

در زندگی اشتباهات کوچکی پیش می‌آید که می‌توان با محبت از آنها ‌گذشت و با صحبت‌های منطقی، از بروز دوباره آن جلوگیری کرد. وقتی کسی را دوست دارید اول به او می‌اندیشید و بعد به خودتان؛ به همین دلیل است که هر عشقی با ایثار همراه است.

ماندانا ملاعلی