من میگویم تعداد افراد تیم پیک بامدادی به عدد انگشتان دو دست هم نمیرسد. تازه، آن هم نه تمام وقت. بعضیها مثلا یکی دو ساعت در روز کار میکنند، بعضی نصف روز و بعضی کمی بیشتر. البته این حضور، مداوم و منظم است و توام با تقسیم کار دقیق. هر روز حتی جمعهها و دیگر ایام تعطیل، ازصبح زود و گاه تا 10-12 شب. بنابراین، کار در برنامه بخصوص در درازمدت طاقتفرساست. گاهی حتی ناهار و شام را پشت میز و روی یک برگ روزنامه میخوریم یا به کلی فراموش میکنیم. یکی از نکات مورد توجه در پیک بامدادی، فرآیند انتخاب سوژه است که بسیار سریع و البته دقیق اتفاق میافتد. بخشی از این سرعت به دلیل رسانهای است که برنامه ما در آن پخش میشود. رادیو، رسانه جمعیت سیالی است که در طول روز خود را از این تاکسی به آن تاکسی به محل کار میرسانند، رسانه اتوبوس و مترو و پارک و فروشگاههای زنجیرهای است، رسانه روستاست، رسانه جنگ و سیل و توفان و زلزله است و البته رسانه مسئولان ارشد اجرایی و نمایندگان مجلس و دانشجو و استاد دانشگاه است. طبیعتا این مزیت ما در فضاهایی است که امکان ورود دوربین یا تصویر و تلویزیون وجود ندارد یا حداقل به آسانی رادیو نیست. بنابراین سادهنویسی در سناریوها برای ما اصل است. همه ما ـ چه من بهعنوان سردبیر، چه خبرنگاران و چه گوینده برنامه ـ تلاش میکنیم حتیالامکان همانگونه که حرف میزنیم، بنویسیم و زبان و واژههایی که انتخاب میکنیم، از زبان مردم کوچه و بازار فاصله نداشته باشد.
اگر محتوای خوب تولید شود، مخاطب با توجه خود قدرشناسی خواهد کرد. هنوز که هنوز است، مردم در پیامکهای خود برخی خبرنگارانی که مدتهاست حوزه کاری خود را در جایی دیگر حتی خارج از خبر تعریف کردهاند، نام میبرند. یکی از خبرنگارانی که مدتی است گزارشگر تلویزیون شده و قبلا با ما کار میکرد، میگفت چند روز پیش به محض آنکه به یکی از نمایندگان مجلس تلفن زدم، گفت: خبرنگار سابق پیک بامدادی؟ از شما پیک بامدادیها باید ترسید. خوشبختانه الان برنامههایی چون پیک بامدادی در حال تکثیر است و برنامههایی چون تا نیمروز هم از شبکه سراسری به گزارشهای تحلیلی و انتقادی میپردازد.
یکبار یک زن عشایری از اطراف داراب فارس پیامک فرستاده بود. میگفت رادیو تنها رسانه اوست. پسرش که پنجم ابتدایی بود، پیامک را فرستاده بود. موضوع هم گرانشدن سرسامآور یک کیسه آرد عشایری بعد از هدفمندی یارانهها بود که با پیگیری پیک بامدادی، این قیمت تعدیل شد. یک رسانه ممکن است برود و با زنی که راننده اتوبوس است، گفتوگو کند یا با نور جهان، زنی که ده سال آزگار با یک جانباز موجگرفته همدلانه زندگی میکند یا سربازمعلمی که بدون چشمداشت به مناطق صعبالعبور لرستان کانکس میرساند و برای این کار، یک مدیر ارشد اجرایی را مجاب به پرواز هلیکوپتر از پایتخت میکند. وظیفه من انعکاس این اتفاقات است.
محمدحسن مصلینژاد
سردبیر برنامه خبری پیک بامدادی
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد