به استقبال کاروان بانوی کرامت

دختر هفتمین سپهر آسمان امامت و خواهر هشتمین کوکب هدایت و عمه نهمین فروغ ولایت. پیام آور فرهنگی ناب از معارف می‌آید، آن هم به میان مردمی که دل در گرو عشق و محبت به اهل‌‌بیت عصمت و طهارت دارند و با ایمان و اعتقادی راسخ، شیعی مذهب شده‌اند و دل و جان به سمت و سوی خاندان رسالت معطوف داشته‌اند.

فاطمه پیام‌آور فرهنگ ناب محمدی(ص) است و مدافع مظلومیت پدر و با قلبی آکنده از دیدار برادر شور و شعفی بر سر دارد تا به مرو و خراسان برود تا دیداری داشته باشد با برادر.

مردم شهر استقبال از فاطمه معصومه (س) را برای خود شرافت می‌دانند و نشانه‌ای از دلدادگی به عزت و کرامت انسانی و کاروان حضرت هرچند در میانه راه و شهر ساوه گرفتار حمله عوامل حکومت بنی‌عباس می‌شود و عده‌ای به شهادت می‌رسند و بار غم و اندوه فراوانی بر دل حضرت سنگینی می‌کند؛ هر چند بیماری حضرت و شاید مسمومیت او مصیبت دیگری بود که بانوی کرامت را دچار رنج و مشقت جانکاه می‌کند. با این همه حضرت از پدر شنیده است که «قم مرکز شیعیان» است و مشتاق ورود به این شهر می‌شود.

دروازه شهر مملو از جمعیت است و در میان بزرگان شهر موسی‌ بن خزرج دیده می‌شود و کاروان حضرت در میان استقبال پرشور خود را به خانه پسر خزرج می‌رساند تا او افتخار میزبانی را از آن خود کند.

منزل موسی‌بن خزرج، «بیت النور» نام می‌گیرد و عبادتگاه حضرت معصومه می‌شود، اما این میزبانی تنها 17 روز بیشتر پایدار نمی‌ماند و مهمان عزیز مردمان شهر، در تحمل مصیبت‌ها شمع وجودش به خاموشی می‌گراید و در دهم ربیع‌الثانی فروغ دیده‌اش در آرزوی دیدار برادر خیره می‌ماند و تسلیم رضایت خداوندی می‌شود.

اقامتی هفده روزه برای مردم این شهر سعادتی ابدی می‌شود برای آنان که در سایه‌سار گنبد طلایی و گلدسته‌های فیروزه‌ای شهر نفس می‌کشند و هر صبح در هر گوشه و کنار شهر دست به سینه می‌گذارند و به بانوی کرامت سلام می‌دهند.

مردم شهر دل در محبت فاطمه معصومه سپرده‌اند، او که بانوی کرامت و یادگار خاندان امامت است و حرمش، حریم کبریایی اهل ولاء خواهد بود.

محمد خامه‌یار - جام‌جم