دریافت پول از دانش‌آموزان اجباری است، نه اختیاری

این جمله‌ها را اگر نگوییم خسته‌کننده، حتما جمله‌هایی نخ‌نماست، چون مسئولی از آموزش و پرورش نیست که پشت تریبون برود و این جمله‌ها را تکرار نکند.

دست آخر هم دست مردم به جایی نمی‌رسد و اعتراض به مدیرانی که پول طلب می‌کنند راه به جایی نمی‌برد و حتی باعث سخت شدن شرایط دانش‌آموز معترض در مدرسه می‌شود.

با این حال مسئولان آموزش و پرورش همچنان ترجیح می‌دهند بر ممنوع بودن دریافت اجباری پول از دانش‌ آموزان پافشاری کنند، در حالی که در عالم واقع، حوادثی دیگر در جریان است.

دیروز معلمی از شهر اهواز با دفتر روزنامه تماس گرفت و گله کرد که در مدرسه آنها، مدیر، معلمان را وادار کرده تا هر ماه از دانش‌آموزان پول بگیرند و مبالغ جمع شده را به مدرسه بدهند.

او می‌گفت، مدیر این مدرسه دخترانه از معلمانی که از شاگردانشان پول نگیرند یا پول‌های دریافتی‌ شان کم باشد، بازخواست می‌کند.

توجیه این مدیر این است که اگر پول دانش‌آموزان نباشد امورات مدرسه نمی‌چرخد و برای همین است که راضی شده هر ماه بخشی از زمان‌های آموزشی به چانه‌زدن معلم‌ها با دانش‌آموزان بر سر پول بگذرد.

صرف‌نظر از همه‌گیر بودن یا نبودن این مساله در این شهر، مشکل دریافت وجوه اجباری از دانش‌ آموزان موضوعی است که هر سال در ابتدای سال تحصیلی و در پایان آن و در هنگامه توزیع کارنامه‌ها به اوج می‌رسد و کم و بیش در طول سال تحصیلی ادامه دارد.

این که چرا این مشکل حل نمی‌شود به چند موضوع برمی‌گردد. موضوع اول این است که در سال‌های اخیر سرانه دانش‌آموزی که دخل مدارس محسوب می‌شود کاملا قطع شده، به طوری که مدیران برای اداره امور جاری مدرسه راهی جز کمک گرفتن از دانش‌آموزان ندارند.

موضوع بعدی این است که به گفته برخی مدیران که راضی به دریافت وجوه اجباری نمی‌شوند، ادارات آموزش و پرورش در پاسخ آنها می‌گوید که هیچ بودجه‌ای برای کمک به مدارس در اختیار ندارند و مدیران باید خودشان دخل و خرج مدرسه را جور کنند که بناچار، مدیران نیز بر خانواده‌ها فشار می‌آورند.

اما موضوع بعدی که به همه این مشکلات دامن می‌زند، تاکید مکرر مسئولان آموزش و پرورش مبنی بر غیرقانونی بودن دریافت وجه اجباری است، یعنی جمله‌ای که خانواده‌ها را تحریک می‌کند و در مقابل مدیرانی که متخلف به نظر می‌رسند، قرار می‌دهد.

پس در این حوزه یک چرخه معیوب وجود دارد و علت این که این دور باطل تمام نمی‌شود وجود تناقض در گفتار و عمل است؛ تناقض‌هایی که آرامش در نظام آموزشی را به‌هم می‌زند.

مدت‌هاست مدارس کشور درگیر چنین حواشی خسته‌کننده‌ای است، در حالی که اگر مسئولان بحث توزیع سرانه میان مدارس را جدی بگیرند یا لااقل دست از تاکید بر غیرقانونی بودن دریافت وجه از دانش‌آموزان بردارند و به جای آن خانواده‌ها را به مشارکت در اداره مدرسه ترغیب کنند، این حواشی کم‌کم از بین می‌رود.

مریم خباز -‌ گروه جامعه