رصد غیراخلاقی کلاس‌های درس

این موضوع سال‌هاست کش آمده و در برهه‌ای از زمان، موافقان و مخالفان آن‌قدر درباره‌اش با یکدیگر بحث کرده‌اند که نتیجه‌اش مصوبه‌ای شد که از شورای عالی آموزش و پرورش بیرون آمد.

طبق این مصوبه رصد راهروها و مکان‌های حساس مدرسه با دوربین مجاز است، اما زیر نظر گرفتن کلاس‌های درس از این طریق خلاف قانون.

مدیرانی که از این دوربین‌ها استفاده می‌کنند چند استدلال دارند. برخی می‌گویند قصدشان مراقبت از تجهیزات در ساعات تعطیلی مدرسه است و پایین آوردن احتمال سرقت، برخی نیز دوربین را مثل وزیر دست چپ و راست خود می‌دانند.

این که چه میزان از این استدلال‌ها درست است و این که مثلا جایز است از دانش‌آموزان مدرک جرم گرفته شود یا نه، جای بحث دارد، اما حالا بحث ما بر سر مدارسی است که این دوربین‌ها را به کلاس‌های درس راه داده‌ و به یک تصمیم غیرقانونی رو‌آورده‌اند.

مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزش و پرورش دیروز به مهر اعلام کرده که زیرنظر گرفتن کلاس‌های درس با دوربین‌های مدار بسته کاری غیراخلاقی است؛ چون روند تعلیم و تربیت را نباید با این روش کنترل کرد. معاون پرورشی آموزش و پرورش هم این کار را ممنوع می‌داند و معتقد است معنی این کار، مشکوک بودن به معلمان و دانش‌آموزان است.

با این حال، این کار ممنوع، غیرقانونی و غیراخلاقی در برخی مدارس انجام می‌شود و رسم ناخوشایند پاییدن دانش‌آموزان در حال ریشه کردن است.

اما اگر مدیرانی که چنین می‌کنند به‌این موضوع فکر کنند نصب دوربین مخفی در کلاس درس فقط باعث ناآرام شدن ذهن دانش‌آموزان و معلمان می‌شود و به پنهان کردن واقعیت وجودی شان می‌انجامد، آن وقت شاید به کارایی دوربین‌ها دل خوش نباشند؛ حتی اگر معتقد باشند آن را که حساب پاک است از محاسبه چه باک است.

مریم خباز - گروه جامعه