مشکلات سینمای کودک به روایت مرضیه برومند و محمدعلی طالبی

ابراهیم فروزش، کارگردان سینمای کودک با انتقاد از مدیران سینمایی، از وضعیت نامساعد سینمای کودک گفت و اشاره کرد که این ژانر سینمایی بدون حمایت دولت جان نمی گیرد و نمی توانیم از بخش خصوصی انتظار تولید فیلم کودک را داشته باشیم. هنرمندانی که سابقه کار در سینمای کودک را دارند، از چرایی مهجور ماندن سینمای کودک در کشور سخن گفته‌اند. صحبت های مرضیه برومند، مسعود کرامتی و محمدعلی طالبی را در این باره می خوانید:
مرضیه برومند: جهان شادی که ندیدیم
مشکل اصلی سینمای کودک در حال حاضر، ضعف فیلمنامه و شناخت ناکافی از مخاطب این سینماست. سوژه های نو، بدیع و جذاب هم سرمایه گذار خصوصی را ترغیب می کند و هم در جلب مخاطب موفق خواهد بود. همه تقصیر را نمی توان به گردن دولت و مسوولان سینمایی انداخت، البته کم لطفی های بسیاری هم از جانب آنها به سینمای کودک شده و می شود. اما سهم دولت از سهم اهالی سینما جداست و هر کدام به نوعی به پا نگرفتن این ژانر کمک کرده اند. کمک اصلی دولت به سینمای کودک در بخش تقویت زیرساخت های لازم برای این سینما می تواند اتفاق بیفتد. ما برای ساخت فیلم های کودک و ژانر تخیلی، امکانات و وسایل مورد نیاز و استودیوهای مجهز و مناسب نداریم. فراهم کردن این امکانات و همچنین ساخت سالن های سینمای مخصوص کودکان که محیطی جذاب و مناسب برای بچه ها داشته باشد می تواند بستر مناسب را فراهم کند. از طرف دیگر نویسندگان و کارگردانان باید به این نکته مهم توجه کنند که در ادبیات کهن و فولکلور داستان های جذاب و آموزنده یی داریم که می تواند با پرداختی نو و مطابق با زندگی کودکان امروز به سوژه آثار سینمایی تبدیل شود. در نهایت اینکه اگر بخواهیم و به فکر باشیم می توان برای کودکان هم فیلم ساخت.
مسعود کرامتی: سینمای کودک فقط برای کودک نیست
نظام مدیریتی و شرایط جامعه ما به گونه یی است که تمامی اتفاقات فرهنگی بدون تصمیم و دخالت دولت شکل نمی گیرد و بخش خصوصی هم وابسته به دولت است از این رو ما همیشه چشم به دست یاری دهنده دولت دوخته ایم. اما به گمان من مهم ترین مساله در حیات بخشی دوباره به سینمای کودک، اصلاح نگاه غلطی است که نسبت به سینمای کودک در کشور ما جا افتاده است. اگر سینما را مدیومی بدانیم که مخاطب آن را زنده نگه داشته است، تجربیات سینمای پرمخاطب جهان نشان می دهد که سینمای کودک، یک سینمای خانوادگی است و تولیدات این سینما تنها مختص کودکان نیست و بزرگسالان هم مخاطب جدی این سینما هستند. در انیمیشن های خارجی که بسیار پرطرفدار است این نکته را می بینیم که مضامین در آنها به نحوی ساده سازی و به شکلی جذاب بیان می شود که می تواند مخاطب کودک و بزرگسال را جلب کند. تعریف ما در ایران از فیلم برای کودکان و درباره کودکان باید از این نظر اصلاح شود. سرخوشی و شادی و موزیکال بودن فیلم، به این معنی نیست که در چارچوب سینمای کودک قرار گرفته است. امیدواریم اصلاح این نگاه و حمایت دولت و مدیریت فرهنگی کشور، سینمای کودکان را از وضعیت فعلی خارج کند.
محمدعلی طالبی: به این امید امیدواریم
امسال در جشنواره کودک و نوجوان در اصفهان، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سخنرانی خود از آقای ایوبی، ریاست سازمان سینمایی خواستند که به سینمای کودک و نوجوان توجه ویژه یی شود. همه ما امیدواریم با روی کار آمدن دولت امید، که نویدهای بسیاری برای سینمای ایران داشته است، در بخش سینمای کودک و نوجوان هم تحولی صورت بگیرد و آن توجه و حمایت ویژه بتواند سینمای به خواب رفته کودک و نوجوان را بیدار کند. بسیاری از دست اندرکاران و فعالان سینمای کودک در حال حاضر فیلمنامه هایی را به وزارت ارشاد داده اند و حتی مجوز ساخت آن هم صادر شده است. فیلمسازان سینمای کودک آمادگی کامل برای فعالیت دارند، سوژه دارند، فیلمنامه های خوب دارند، حتی حاضرند تمام سرمایه خودشان را برای ساخت فیلم هزینه کنند. حال که خود مسوولان تاکید دارند و آمادگی از جانب فیلمسازان هم وجود دارد، فکر می کنم اگر به وعده ها عمل شود، تحولی در بخش تولید رخ خواهد داد. در بخش دیگر توجه به اکران فیلم ها و حمایت از فیلم های تولید شده در رسانه ها و همچنین استقبال آموزش و پرورش می تواند تضمین کننده بازگشت آن بخش از سرمایه خصوصی فیلمسازان باشد. به هر صورت ما امیدواریم که امیدهایمان به یاس تبدیل نشود و قدم هایی که برداشته ایم سست نشود.

اعتماد