شفاف‌سازی، لازمه ترغیب مردم به انصراف

با این حال برخی ابهامات و عدم شفافیت‌ها باعث شده است تا بسیاری از کسانی که به‌طور بالقوه آمادگی انصراف از دریافت یارانه را داشتند دست‌کم در تصمیم خود مردد بمانند. برای مثال بجز کارمندان رسمی دولت و نهادهای رسمی دولتی، دیگر سرپرستان خانوار از وضع درآمد خود در آینده اطلاع دقیق ندارند چه بسا خانواری که امروز در دهک‌های درآمد متوسط به بالا قرار دارد طی ماه‌های آینده موقعیت فعلی خود را از دست دهد.

طبیعتا سرپرست چنین خانواری به دلیل نااطمینانی نسبت به آینده، تمایل بیشتری به ثبت‌نام جهت دریافت یارانه خواهد داشت.

راهکار حل این مشکل آن است که دولت به تمام خانوارهایی که از دریافت یارانه انصراف داده‌اند، این اطمینان را بدهد که به محض درخواست، پس از بررسی شرایط، مجددا می‌توانند جهت دریافت یارانه ثبت‌نام کنند.

برخی دیگر از شهروندان نیز با آن که مایل به انصراف از دریافت یارانه هستند، اما با این تصور که حتی در صورت انصراف آنها باز هم منابع حاصل در امور مرتبط و صحیح مصرف نخواهد شد، تن به چنین تصمیمی نخواهند داد.

به عبارت دیگر آنها با این توجیه خود را برای ثبت‌نام دریافت یارانه قانع می‌کنند که با انصراف من از دریافت یارانه این پول به جای آن که صرف توسعه خدمات اجتماعی و کمک به اقشار نیازمندتر شود، در امور غیرضروری مصرف شده و به هدر می‌رود.

مشاهده برخی اسراف‌ها، بی‌مبالاتی‌ها و ریخت و پاش‌ها در برخی دستگاه‌های دولتی و شبه دولتی شاید در اتخاذ چنین تصمیمی از سوی این گروه از شهروندان بسیار موثر بوده است.

مطمئنا اگر مردم آثار انصراف خود از دریافت یارانه را به طور ملموس و محسوس مشاهده کنند، در آینده تعداد افراد بسیار بیشتری از دریافت یارانه انصراف خواهند داد. اما یک واقعیت را نباید فراموش کرد.

رقم یارانه نقدی، از سال 89 تاکنون ثابت مانده و قدرت خرید آن هرسال با احتساب تورم کمتر شده است.

آن گونه که مشخص است این عدد در آینده نیز تغییری نخواهد کرد بنابراین ارزش آن در مجموع درآمد خانوارها کمتر و کمتر خواهد شد.

شاید بهتر باشد قبل از آن که اثر آن در مجموع درآمد بسیاری از خانوارها ناچیز شود، به انصراف از دریافت آن فکر کرد.

حمید اسدی - جام‌جم