اعدام خواننده به جرم قتل صاحب استودیو

ری جسپر در آخرین اظهاراتش قبل از مرگ در زندانی در تگزاس، از جامعه هیپ‌هاپ تشکر کرد و گفت عاشق دخترش است، اما در مورد قربانی یا جنایتی که مرتکب شده، اظهارنظری نکرد. او همچنین چند هفته قبل از مرگ نامه‌ای سرگشاده نوشته و گفته بود «اینها می‌خواهند مرا مثل یک سگ هار بکشند.»

او سرانجام با تزریق مرگبار در زندان اعدام شد.

جسپر در هجده سالگی و زمانی که تازه داشت شهرتی در میان خواننده‌های رپ آمریکا پیدا می‌کرد، گلوی دیوید آلجاندرو، رئیس استودیوی ضبط سن آنتونیو را برید. با توجه به اسناد دادگاه، جسپر و دوستانش اغلب از استودیوی آلجاندرو برای ضبط آثار خود استفاده می‌کردند. جسپر نوامبر 1998 تصمیم گرفت تعدادی وسیله الکترونیکی را از استودیو بدزدد و بفروشد. دادستان گفته است جسپر می‌دانست ​ آلجاندرو می‌تواند او را شناسایی کند​ به همین دلیل همراه دو دوستش به آنجا رفت تا او را بکشد و به این ترتیب هیچ شاهدی برای دزدی وجود نداشته باشد. طبق مدارک دادگاه، جسپر و دوستانش ​ روز حادثه ابتدا دو ساعت به ضبط آهنگ‌های خود در استودیو مشغول بودند و آلجاندرو نیز در این کار به آنها کمک کرد. بعد از آن جسپر موهای آلجاندرو را کشید، سرش را به سمت عقب گرفت و با چاقوی آشپزخانه گلویش را برید. سپس 24 ضربه چاقو به نقاط مختلف بدن او وارد کرد تا مطمئن شود که او جان باخته است. متهم و دوستانش پس از پوشاندن جسد مقتول با یک ملحفه، وسایل سنگین استودیو را به ون‌های خود منتقل کردند. در همین حین یک مامور پلیس که در حین انجام وظیفه نبود، به ماجرا مشکوک شد و به طرف آنها رفت. جسپر و دوستانش فرار را بر قرار ترجیح دادند. پلیس وسایل دزدیده شده را داخل ون‌ها که خارج از استودیو پارک شده بود، پیدا کرد. یکی از ون‌ها متعلق به پدر جسپر بود. پلیس، آثار انگشت جسپر را روی وسایل مسروقه و جسد مقتول یافت و متهم یک روز بعد از قتل دستگیر شد و به جرمش اعتراف کرد. او ضمن این‌که بریدن گلوی مقتول را تائید کرد، گفت خودش به تنهایی عامل قتل نیست، چرا که 24 ضربه چاقوی بعدی را دوستانش به بدن مقتول وارد کردند.

جسپر در اولین جلسه دادگاه خطاب به خانواده آلجاندرو گفت: «بسیار متاسف هستم. مدت‌ها بود او را می‌شناختم. او بدون شک یکی از بهترین انسان‌هایی بود که در زندگی‌ام دیده بودم. می‌خواهم به شما بگویم که می‌دانم چقدر رنج کشیدید، اما این را بدانید که آن مرد به دست من کشته نشد.»

جسپر ژانویه سال 2000 به مرگ و دو همدستش نیز به اتهام معاونت در قتل و دزدی به حبس ابد محکوم شدند.

جسپر دسامبر 2013 نامه‌ای سرگشاده نوشت و زندگی در انتظار اجرای حکم اعدام را به زندگی در یک تلویزیون سیاه و سفید تشبیه کرد، در حالی که بقیه دنیا در یک تلویزیون رنگی پلاسما در جریان است. جسپر در نامه دیگری که فوریه 2014 نوشت، سیستم قضایی را از کار افتاده و نیازمند تغییر خواند و گفت این سیستم تاریخ مصرفش تمام شده است، مانند برده‌داری و متعلق به گذشته و برای عصر حاضر ناعادلانه است.

جسپر که چند هفته قبل از دستگیری صاحب دختری شده بود، در نامه‌اش نوشت: «جوانان سیاهپوست آمریکایی با بحران‌های زیادی در این کشور رو‌به‌رو هستند و باید با آنها در جامعه همدردی شود.»

برادر مقتول به خبرنگاران گفت مخالف حکم اعدام است اما برادر مقتولش موافق آن بوده: «می‌خواهم به دوستانم که با اعدام مخالف هستند، بگویم از این متهم به عنوان سخنگوی خود استفاده نکنید. او مثال خوبی برای این خواسته نیست که مجازات اعدام باید برداشته شود​. او لیاقت قلب‌های مهربان شما را ندارد.»

جسپر پیش از مرگ نامه دیگری منتشر و در آن از همه دوستان و خانواده و فعالان مدنی که برای نجات جان او تلاش کردند، تشکر کرد. او در این نامه نوشته بود دخترش بهترین هدیه است که زندگی به وی داده و او را عاشقانه دوست دارد./ ضمیمه تپش

منبع:اچ. ال. ان