انسان‌ عامل شیوع طاعون

پس از تحلیل دندان‌های اجساد تحت مطالعه، دانشمندان دریافتند طاعون خیارکی که توسط نیش کک‌های آلوده‌ موجود در موش‌های سیاه بوجود می‌آمد، به گونه بسیار بدخیم‌تری جهش پیدا کرد، به طوری که به آسانی از انسانی به انسان دیگر منتقل می‌شد.

طاعون ریوی، ریه‌های افراد مبتلا را آلوده می‌کرد و این بدین معنا بود که این بیماری به آسانی توسط سرفه‌ کردن سرایت می‌کرد.

طاعون ریوی در شهرهای قرون وسطی، مرگبار و دارای نرخ بقای پایینی بود و می‌توانست فرد را ظرف 24 ساعت از پای در آورد.

بیماری طاعون جان 75 میلیون نفر را در اروپا طی قرن 14 میلادی گرفت و محققان بر این باورند فقط گونه ریوی آن می‌تواند دلیل مرگ این همه قربانی را توضیح دهد.

تحلیل دندان‌های 12 مورد از اسکلت‌های تحت بررسی، آلوده‌بودن چهار مورد آن‌ها به باکتری «باسیل یرسینیا پستیس» را نشان داد.

این باکتری مرگبار مسئول هر دو طاعون ریوی و خیارکی است و محققان بر این باورند شکل خیارکی نمی‌توانسته دارای اثر مخرب مشاهده‌شده در طول «مرگ سیاه» در قرن چهاردهم اروپا باشد.

دکتر تیم بروکس، متخصص بیماری‌های عفونی در مرکز «بهداشت عمومی انگلستان» نیز بر این باور است گونه خیارکی طاعون نمی‌توانسته دارای چنین اثری بوده باشد.

به گفته وی، در کسر کوچکی از افراد، باکتری باسیل یرسینیا پستیس به ریه‌های آن‌ها گسترش می‌یافت و فرد سپس ذات‌ الریه را شایع می‌کرد. در واقع، چنین تغییری در صورت تماس افراد با شخص آلوده، امکان گسترش یک طاعون ریوی را فراهم می‌کرد.

«دون واکر» از موزه باستان‌شناسی لندن نیز بر این باور است این شکل از طاعون بسیار مرگبارتر بوده و هیچ شانس بهبودی از آن وجود نداشت.(ایسنا)