جان‌های ارزان

جنون سرعت باز هم چند شهروند را به کام مرگ کشید، اما این بار مقصر نه راننده یک خودروی شخصی بلکه راننده یک‌اتوبوس شهری بود که برای چند دقیقه زودتر رسیدن به پایان خط آن‌قدر عجله به خرج داد که یادش رفت جز خودش، مسئول زندگی حداقل 40 نفر دیگر هم هست. مسافرانی که روز گذشته به روال همیشه سوار اتوبوس خط چیتگر ـ شریعتی شدند، فکرش را هم نمی‌کردند که تا چند لحظه دیگر چه بلایی قرار است سرشان بیاید، حتی وقتی راننده پایش را بیشتر روی پدال گاز فشار داد و سرعتش را زیادتر کرد، باز هم تصور نمی‌کردند راننده نتواند در نزدیکی دوربرگردان اتوبوس را کنترل کند.

هرچند مدیرعامل شرکت اتوبوسرانی تهران از بازماندگان این حادثه و خانواده قربانیان آن عذرخواهی کرد، هرچند شرکت بخش خصوصی که این اتوبوس متعلق به آن بود منحل شد، هرچند اعضای شورای شهر از اتوبوسرانی و مجموعه شهرداری خواستند که در این زمینه توضیح دهند، اما آیا این کارها هفت شهروندی را که قربانی جنون سرعت راننده اتوبوس شدند، دوباره زنده خواهد کرد؟ چه کسی باید پاسخگوی بازماندگان این حادثه و خانواده متوفیان باشد؟

این اولین بار نیست که شاهد چنین حادثه تلخی هستیم. مسافران بارها شاهد تخلفات برخی رانندگان اتوبوس‌ها بوده‌اند، رانندگی‌های مشکل دار و پرخطر، ویراژ دادن‌های پی‌درپی، سرعت بالا و ترمزهای ناگهانی برخی رانندگان این اتوبوس‌ها، امنیت جانی مسافران را به طور جدی به خطر می‌اندازد.

به نظر می‌رسد در کنار تلاشی که برای توسعه حمل‌و‌نقل عمومی انجام می‌شود، تائید صلاحیت اخلاقی و رفتاری رانندگان وسایل حمل و نقل عمومی از جمله اتوبوس و تاکسی، آموزش نحوه رفتار رانندگان با مسافران و احترام به حقوق آنها و از همه مهم‌تر وجود ناظرانی که در طول مسیر بر رفتار رانندگان نظارت کنند، موضوع مهمی است که مسئولان اتوبوسرانی از آن غافل شده‌اند و این حادثه تلنگری بود به آنها تا از این کوتاهی درس بگیرند، شاید با هوشیاری بیشتر جلوی حوادث تلخ بعدی گرفته شود.

پوران محمدی -‌ گروه جامعه