برنامه صبحگاهی باید انرژی بخش باشد

در برنامه صبحگاهی پنجره صبح اگرچه ممکن است الگوبرداری‌هایی هم صورت بگیرد، اما به دلیل بومی بودن بیشتر آیتم‌ها و بخش‌های آن، برنامه صورت متفاوت و متنوعی به خود می‌گیرد. برای مثال کارشناسان برنامه‌های صبحگاهی مراکز معمولا از میان اهالی آن استان انتخاب می‌شوند. هنرمندانی که به برنامه می‌آیند، اهل همان منطقه هستند و همین مساله باعث می‌شود فضای برنامه حال و هوایی بومی به خود بگیرد.

به نظر من مهم‌ترین مولفه در برنامه‌های صبحگاهی شور و نشاط برنامه است. این برنامه‌ها در ابتدای روز پخش می‌شود. بنابراین باید برای مخاطبان انرژی‌بخش و شادی‌آفرین باشد و مردم را به یک روز کاری پرتلاش دعوت کند. مشکلات و دغدغه‌های اجتماعی باید در این نوع برنامه‌ها کمرنگ‌تر باشد. اگر هم مشکلی در برنامه صبحگاهی مطرح می‌شود، راهکار حل و فصل آن هم پیشنهاد شود. متاسفانه گاهی رسانه به معضلات اجتماعی اشاره می‌کند اما این صرفا به همدردی و همدلی با مردم محدود می‌شود و در ادامه چاره‌ای برای رفع آن پیشنهاد یا راهکاری برای حلش ارائه نمی‌شود. در این صورت فضای یاس و افسردگی رواج پیدا می‌کند، حال آن که برنامه‌های صبحگاهی باید سراسر امید و تلاش و نشاط‌آور و پرشور باشد.

برنامه‌های صبحگاهی عمدتا از قالب ترکیبی و مجله‌ای استفاده می‌کنند، موضوع محور نیستند. اگرچه در مناسبت‌ها لازم است موضوع محور عمل کنند اما در روزهای دیگر سال می‌توانند هر موضوعی را بهانه قرار دهند.

برای ایجاد تنوع در این برنامه‌ها می‌توان به سه اصل مهم اشاره کرد. نخست افزایش میزان مشارکت مردم در برنامه. برای مثال در برنامه پنجره صبح ما از هنرمندان می‌خواهیم مقابل دوربین و روی آنتن زنده به کار هنری مشغول باشند. دوم این که اجرای برنامه‌های صبحگاهی در فضای باز هم تنوع ایجاد می‌کند. سوم این که اگر مردم در برنامه صدای خود را بشنوند عاملی برای پرهیز از تکرار است. متاسفانه گاهی تکرار به دلیل یکسویه بودن برنامه و لحن نصیحت‌آمیز مجریان ایجاد می‌شود. اما تقویت این حس در مردم که برنامه متعلق به آنهاست می‌تواند تنوعی درونی در فضای برنامه زنده کند.