حادثه میدان تیان آن‌من

دانشجویان در این واقعه به ناپایداری اقتصادی چین و سرکوب‌های حزب کمونیست و فساد دولتی اعتراض کردند. جنبش دموکراسی چین (که سازمانی نیم‌بند است) در این اعتراضات نقش داشت.

در 13 و 14 خرداد 1368 تانک‌های چینی وارد میدان تیان ان‌من شدند و با درهم شکستن جنبش دانشجویی گسترده‌ای که بیش از یک ماه از آغازش در این محل می‌گذشت و با کشتن صدها دانشجو، نظم را به این کشور بازگرداند. جنبش تیان‌ان‌من در 22 آوریل (2 اردیبهشت) همان سال ظاهر شده بود و دلیل آن حمایت دانشجویان از یکی از رهبران حزب کمونیست چین، هو یائوبانگ، بود که در همین ماه ایده‌های جدیدی را برای گشایش و دموکراسی در حزب مطرح کرده، اما بلافاصله از حزب اخراج شده بود. به‌ این ترتیب در طول چند روز جمعیت دانشجویان میدان تیانانمن به بیش از 200 هزار نفر رسید و 2 هفته بعد با حضور میخائیل گورباچف در (16 ماه می) در پایتخت چین دانشجویان تمایل خود را به‌دنبال کردن راه روسی در چین اعلام کردند.

با این وصف گورباچف در عین آن‌که از جنبش دانشجویان حمایت کرد نخواست که در امور داخلی این کشور دخالت کند. اندکی بعد، دولت کمونیست چین نیز با مشاهده سرایت جنبش به سایر اقشار مردم پکن، سرانجام تصمیم گرفت که با سرکوب خشونت‌آمیز آن را از میان بردارد. زائو جیانگ، دبیر کل حزب کمونیست چین نیز که تا آخرین لحظه تلاش داشت که گفت‌وگو با دانشجویان را ادامه داده و احتمالا به اصلاحی در حزب دامن زند، از کار برکنار شد و تحت نظر قرار گرفت. این اعتراضات با نیروهای مسلحی که توسط حکومت به پکن فرستاده شدند شدیداً سرکوب شد. این اعتراضات که با حضور بیش از صدهزار نفر برگزار گردید، با قتل ۳۰۰۰ دانشجو سرکوب شد.