«صدیقه» باورپذیر است

او در سریال تلویزیونی «دیگری» که از شبکه سه در حال پخش است، نقش صدیقه را بازی می‌کند که از پدر خانواده که دچار بیماری آلزایمر است، مراقبت می‌کند. با او درباره این نقش به گفت‌وگو نشستیم.

با توجه به این‌که شما بازیگر گزیده‌کاری هستید، چطور شد بازی در سریال تلویزیونی دیگری را پذیرفتید؟

بازی در سریال‌های مناسبتی برایم خیلی ارزشمند است و همیشه علاقه‌مند به ایفای نقش در چنین آثاری هستم. به نظرم ارزش این نوع کارها خیلی بالاست و همیشه با رویی گشاده و دیدی باز در آثار مناسبتی بازی می‌کنم. به همین دلیل هر سال منتظر هستم تا پیشنهاد بازی در سریال ماه رمضان به من داده شود.گرچه کم‌کار هستم، اما همیشه بازی در سریال‌های مناسبتی را می‌پذیرم. وقتی قرار شد در سریال تلویزیونی دیگری بازی کنم با کمال میل قبول کردم و اصلا تردید نداشتم. سعید مرادی تهیه‌کننده این سریال را هم از قبل می‌شناختم و سریال مناسبتی دهه فجر در بند اروند را با او کار کرده بودم. بنابراین با اطمینان کار را پذیرفتم.

ضمن این‌که نویسندگی و کارگردانی این سریال هم به عهده محمدحسین لطیفی و احمد کاوری است که نام هر دو، هر بازیگری را برای کار وسوسه می‌کند. البته طبق معمول سریال‌های مناسبتی فیلمنامه این اثر هم آماده نبود و در حد طرح بود. بعد از توضیحات کارگردان درباره نقش صدیقه احساس کردم نقش خوبی است و می‌توانم آن را بازی کنم.

از آنجا که شما در مورد فیلمنامه خیلی حساسیت دارید، چطور شد بدون آن‌که فیلمنامه آماده باشد، نقش را پذیرفتید؟

طبیعی است که هر کاری سختی‌های خودش را دارد، ولی همان‌طور که تاکید کردم، چون کار مناسبتی بود و یک گروه حرفه‌ای از نویسنده، تهیه‌کننده و کارگردان گرفته تا بقیه عوامل پشت این سریال بودند، آن را پذیرفتم. راستش من کارهای مناسبتی را دلی انجام می‌دهم. امیدوارم بینندگان هم از دیدن این سریال لذت ببرند و راضی باشند. اگر فرصت و بودجه بیشتری در اختیار بود، حتما سریال دیگری بهتر از این می‌شد، اما با توجه به زمانی که داشتیم، همه عوامل تلاش کردند تا سریال آبرومندی تولید کنند. علاوه بر آن، من هیچ وقت برای کارهایی که بازی می‌کنم، حکم صادر نمی‌کنم و آنچه برایم اهمیت دارد این است که سریال مورد توجه و رضایت مخاطبان قرار بگیرد.

ما در این سریال متوجه فراز و نشیب‌های زندگی صدیقه می‌شویم. کدام‌یک از ویژگی‌های صدیقه را بیشتر دوست داشتید؟

با وجود این که نقش صدیقه مثبت است، اما تک‌بعدی نیست و من در این مجموعه نقشی را بازی می‌کنم که بسیاری از زنان جامعه با مشکلات مشابه رو‌به‌رو هستند. راستش واقعی بودن و قابل لمس بودن نقش صدیقه را خیلی دوست داشتم. به نظرم او یک زن واقعی ایرانی است. گرچه روحیات شخصیت صدیقه از زندگی شخصی خودم دور است، اما سعی کردم کاملا با این نقش عجین شوم و به‌ گونه‌ای آن را بازی کنم تا مردم هم با او همذات‌پنداری کنند.

پدر صدیقه درگیر بیماری آلزایمر است و نکته جالب این است صدیقه ضمن مراقبت از پدر و مهربانی کردن به او، برخی مواقع هم از پرسش‌های بیش از اندازه پدر کلافه می‌شود. چطور به این تقابل رسیدید؟

علاقه‌مند بودم نقش صدیقه را برای مخاطب باورپذیر کنم، به همین دلیل فکر کردم اگر بخواهم فقط به پدر بگویم پدر مهربانم و پدر عزیزم، برای بیننده واقعی نخواهد بود، بلکه سعی کردم تصویرگر زنانی باشم که با چنین مشکلی روبه‌رو هستند و برخی مواقع هم کلافه می‌شوند، اما این کلافگی باعث نمی‌شود که به پدرشان بی‌احترامی کنند. بنابراین این مساله را در بازی‌ام نشان دادم.از سوی دیگر من پرکار نیستم و همین باعث شده تا وقتی نقشی را بازی می‌کنم، فرصت فکر کردن به آن را داشته باشم.

(فاطمه عودباشی/ جام جم)